Requiescant
in pace. Amen
01.11
In Congregatione
Br. Patryk
- Józef Straszak
(1898-1967)
Brzozówka - Bardo (69)
O. Andrzej
Wielgus (1946-1995)
Braciejowa - Jujuy (48)
Ks. Ignacy
Kuziemski (1935-2006)
Ostrowite - Flemington (70)
O. Henryk Szulc
(1920-2008)
Warszawa - Braniewo (88)
Br. Patryk -
Józef Straszak,
ur. 13 marca 1898 r. w Brzozówce, w diecezji kieleckiej. Jako żołnierz
brał udział w wyprawie na Kijów i został odznaczony. Profesję zakonną
złożył 2 sierpnia 1923 r. Zmarł 1 listopada 1967 r. w Bardzie,
w wieku 69 lat. Posługiwał we wspólnotach zakonnych w Tuchowie i w
Bardzie. Był furtianem,
ekonomem. Odznaczał się gorliwością i sumiennością w pracy,
przywiązaniem do Zgromadzenia i pobożnością.
O. Andrzej
Wielgus,
ur. 22 listopada 1946 r. w Braciejowej. w diecezji tarnowskiej.
Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1966 r. Święcenia kapłańskie
otrzymał 1 czerwca 1972 r. Uległ śmiertelnemu wypadkowi
w dn. 1 listopada 1995 r. w wypadku samochodowym w
Jujuy, w Argentynie.
Zmarł na miejscu wypadku, przeżywszy
48 lat. Spoczywa w Villa
Ángela.
Studiował teologię biblijną na Biblicum w Rzymie. Po ukończeniu
licencjatu wykładał w Tuchowie. Był tu także prefektem postulatu.
Następnie był magistrem Nowicjatu w Lubaszowej. W roku 1987 wyjechał do
Argentyny, gdzie oddał się pracy wychowawczej i duszpasterstwu w
Resistencia. Był Przełożonym Wiceprowincji. Odznaczał się otwartością,
pogodnym usposobieniem, życzliwością, umiłowaniem Zgromadzenia.
Ks. Ignacy
Kuziemski,
ur. 15 marca 1935 r. w miejscowości Ostrowite, w parafii Pieniążków, w
diecezji pelplińskiej. Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1954 r.
Święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1960 r. Zmarł 1 listopada 2006
r. we Flemington w USA, osiągnąwszy wiek 70 lat.
Spoczywa na Our Lady of Czestochowa Cemetery w Doylestown,
Pennsylwania. Pracował jako
katecheta w Braniewie, Krakowie, Szczecinku, Głogowie i Warszawie. W
1970 r. wyjechał do USA i pracował w South Amboy, Perth Amboy, Hampton,
Manville, Nowym Brunszwiku i Great Meadows. Dnia 15 stycznia 1977 r.
został inkardynowany do diecezji Trenton. W Great Meadows (NJ) stworzył
ośrodek duszpasterstwa polonijnego, prowadził comiesięczne czuwania
nocne, rozpoczął pielgrzymki do Doylestown („amerykańskiej
Częstochowy”). Szczególną troską, dobrocią i otwartością serca otaczał
kapłanów z Polski, zwłaszcza redemptorystów. Pomagał świeckim w
uregulowaniu pobytu w USA, szukaniu mieszkań, zdobyciu pracy, uzyskaniu
prawa jazdy, uczył dzieci języka polskiego.
O. Henryk Szulc,
ur. 1 sierpnia 1920 r. w Warszawie. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia
1939 r. Święcenia kapłańskie przyjął 22 kwietnia 1945 r. Pracował
apostolsko w domach zakonnych w Gliwicach,
Toruniu, Gdyni, Krakowie, Zamościu i Braniewie. Był katechetą,
misjonarzem, przełożonym wspólnot, ekonomem. Postępująca cukrzyca
sprawiła, że amputowano mu obydwie nogi. Na wózku inwalidzkim służył
kapłanom i ludziom świeckim jako spowiednik. Był zgodny, usłużny,
sumienny, systematyczny, pracowity, dokładny w podjętych pracach.
Zmarł 1
listopada 2008 r. w Braniewie,
w wieku 88 lat.
Requiescant in
pace. Amen
02.11
In Congregatione
O. Józef
Markowicz (1933-2020)
Zubki
Małe - Gliwice (87)
O. Józef
Markowicz,
ur. 14 sierpnia 1933 roku w miejscowości Zubki Małe (powiat
tomaszowski) w rodzinie Jana i Stanisławy zd. Gotwald. Pragnąc
realizować powołanie misyjne, w wieku 17 lat wstąpił do Zgromadzenia
Redemptorystów, także dzięki misjom parafialnym, jakie w jego rodzinnej
parafii prowadzili synowie św. Alfonsa. Pierwszą
profesję zakonną złożył w dniu 2 lutego 1952 roku, zaś śluby wieczyste
2 lutego 1958 roku. Jeszcze na etapie formacji początkowej zwracał się
z prośbą do władz zakonnych o posłanie na misje zagraniczne do
Argentyny. Po ślubach
wieczystych w Zgromadzeniu posługiwał najpierw jako brat zakony,
przyjmując zakonne imię Marcin. Jednak wciąż żywe pozostawało w nim
pragnienie kapłaństwa. Kiedy nadarzyła się stosowna okazja, uzupełnił
wykształcenie, zdał egzamin maturalny i rozpoczął studia w WSD
Redemptorystów w Tuchowie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1975
roku w Rzymie z rąk papieża Pawła VI. Po
święceniach pracował jako duszpasterz w Elblągu. W 1982 roku został
proboszczem we Wrocławiu. W roku 1987 rozpoczął posługę w Gliwicach,
gdzie pracował jako wikariusz, a przede wszystkim jako kapelan
szpitala. Po zakażeniu Covid-19, zmarł 2 listopada 2020 roku w Gliwicach. Przeżył 87 lat, odszedł w 69 roku
życia zakonnego i 46
roku kapłaństwa. Spoczywa w Gliwicach.
Requiescant in
pace. Amen
03.11
In Congregatione
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
04.11
In Congregatione
Hr. Celestyna Biernacka, oblatka
C.SS.R. (01.10.1926)
ur. 06.04.1850 Czyste
zm. 04.11.1935 Warszawa (85)
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
05.11
In Congregatione
Br.
Czesław
- Stanisław Gacek
(1900-1957)
Trzęsówka - Łomnica (57)
Br. Czesław -
Stanisław Gacek,
ur. 3 maja 1900 r. w Trzęsówce w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną
złożył 2 sierpnia 1925 r. Posługiwał we wspólnotach zakonnych w
Tuchowie, Mościskach,
Toruniu i Wilnie. Był kucharzem. Zmarł z powodu zaczadzenia w dn. 5
listopada 1958
roku w Łomnicy, gdzie spoczywa, przeżywszy 57 lat.
Requiescant in pace. Amen
06.11
Męczennicy z Quenca
Męczennicy z Madrytu
- O. Vicente Renuncio Toribio (1876-1936)
- O. Crescencio Severo Ortiz Blanco (1881-1936)
- O. Ángel Martínez Miquélez (1907-1936)
- Br. Bernardo Gabriel Sáiz Gutiérrez (1896-1936)
- Br. Nicesio Pérez del Palomar Quincoces (1859-1936)
- Br. Gregorio Zugasti Fernández de Esquide (1884-1936)
- Br. Aniceto Lizasoain Lizaso (1877-1936)
- O. José María Urruchi Ortiz (1909-1936)
- Br. José Joaquín Pascual Erviti Insausti (1902-1936)
- O. Antonio Girón González (1871-1936)
- O. Donato Jiménez Viviano (1873-1936)
- Br. Rafael (Máximo) Perea Pinedo (1901-1936)
In Congregatione
O. Franciszek Wroński
(1809-1870)
Lisów
- Wrocieryż (ok. 60)
O.
Andrzej Jabłoński
(1950-2023)
Toruń - Toruń (73)
O. Franciszek Wroński,
ur. 1 lutego 1810 r. w Lisowie, w diecezji kieleckiej. Profesję zakonną
złożył 5
września 1830 r. w Wikariacie zaalpejskim (0035). Święcenia kapłańskie
otrzymał 28 lipca 1833 roku. Należał do
wspólnoty domu w Piotrkowicach. Po rozproszeniu pracował w diecezji
krakowsko-kieleckiej i był proboszczem w Wrocieryżu, w kieleckiej
częsci diecezji. Angażował się w sprawę Powstania Styczniowego 1863, za którą osobiście cierpiał
(aresztowany 4.12.1862). Zmarł
w
Wrocieryżu, w dn. 6 listopada 1870 roku, w wieku
60 lat.
O.
Andrzej Jabłoński
C.SS.R., syn Józefa i
Wiktorii zd. Treichel,
urodził się w dniu 6
sierpnia 1950 roku w Toruniu. Po
ukończeniu szkoły podstawowej, rozpoczął
naukę w liceum ogólnokształcącym i tam w 1968 roku uzyskał
świadectwo
dojrzałości. W tym samym roku został przyjęty do nowicjatu Zgromadzenia
Redemptorystów. Po
odbyciu nowicjatu w Braniewie, pierwsze śluby zakonne złożył 15
sierpnia 1969
roku, zaś śluby wieczyste 2 lutego 1975 roku. Święcenia prezbiteratu
przyjął 29
czerwca 1975 roku w Rzymie z rąk papieża Pawła VI. Tuż po święceniach
pracował
jako duszpasterz i katecheta w Elblągu (1975-1976). W latach 1976-1980
odbywał
studia z zakresu patrystyki na Augustinianum w Rzymie, ukończone w 1979 roku pracą licencjacką
“Pedagogia modlitwy
w dziele
Orygnesa De oratione”, a
następnie rozpoczął studia
doktoranckie. Od roku 1981 podjął posługę wychowawcy i wykładowcy
teologii, języka łacińskiego i angielskiego w WSD Redemptorystów w
Tuchowie. Był socjuszem prefekta studentatu, zaś od roku 1987
dyrektorem biblioteki prowincjalnej w Tuchowie. Od końca lat
osiemdzisiątych XX
wieku często wyjeżdżał na Zachód z pomocą duszpasterską. W 1990
roku został mianowany ekonomem Prowincji i sprawował ten urząd przez
trzy lata. W 1993 roku otrzymał zgodę na wyjazd do Argentyny, gdzie
posługiwał w San Vicente (1993-1996) oraz Posadas (1996-2002). Po
powrocie z Ameryki Łacińskiej został skierowany do pracy w Niemczech, w
Pilsach, gdzie pracował do 2020 roku. Po przejściu na emeryturę, w tym
samym roku, przeniósł się do Braniewa, gdzie posługiwał, pomagając w
duszpasterstwie parafialnym. Ostatnie
miesiące jego życia były naznaczone zmaganiem z chorobą i cierpieniem.
Z ufnością
pokładaną w Bogu, ostatnie tygodnie swojego życia spędził w hospicjum
w rodzinnym Toruniu,
gdzie zmarł w dn. 6 listopada 2023 roku.
Pozostaje po nim wdzięczna pamięc jako o drogim
współbracie o delikatnym i taktownym charakterze. Takim był jako
wychowawca, wykładowca, spowiednik, misjonarz, duszpasterz i przyjazny
współbrat. Przeżył 73 lata, z których 54 w konsekracji zakonnej, a 48 w
posłudze kapłańsko-misyjnej. Spoczywa w Toruniu.
Requiescant in
pace. Amen
07.11
In Congregatione
O.
Stanisław
Trąbka (1912-1991)
Kościan - Gliwice (79)
O.
Jan
Henryk Biegus (1949-2002)
Biskowice - Krapkowice (53)
O. Stanisław Trąbka,
ur. 8 września 1912 r. w Kościanie, w diecezji poznańskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1933 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 29
czerwca 1938 r. Posługiwał we wspólnotach zakonnych w Mościskach,
Warszawie, Łomnicy, Paczkowie, Gliwicach i
Zamościu. Jego szczególną posługą kapłańską był konfesjonał. Dla
penitentów był bardzo wyrozumiały, budził w nich pełne zaufanie do
Bożego miłosierdzia. Wykładał w seminarium liturgikę i ascetykę. Pełnił
posługę rektora. Był gorliwym misjonarzem i rekolekcjonistą, chętnie
wyjeżdżał
na misje i rekolekcje, a także spowiadał nowicjuszy. Odznaczał się
duchem
modlitwy. Zmarł w dn. 7
listopada 1991 r. w Gliwicach,
w wieku 79 lat.
O. Jan Henryk Biegus,
ur. 21 sierpnia 1949 r. w Biskowicach, w powiecie samborskim na
Ukrainie. Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1971 r. Święcenia
kapłańskie otrzymał 9 czerwca 1977 r. Był wykładowcą
dogmatyki w WSD w Tuchowie. Posługiwał w domach zakonnych w Gliwicach,
Szczecinku, Skarżysku
Kamiennej, Paczkowie i Toruniu. Był także misjonarzem i
rekolekcjonistą.
Pełnił posłlugę przełożonego, pomagał w duszpasterstwie, a w Skarżysku
Kamiennej ukończył
budowę klasztoru. Potrącony przez samochód, zmarł w dn. 7
listopada 2002 r. w Krapkowicach, przeżywszy 53 lata. Spoczywa w Toruniu.
Requiescant in pace. Amen
08.11
In Congregatione
Br. Hieronim
- Antoni Sadowski
(1887-1971) Przysieka Polska - Tuchów (84)
Br. Hieronim - Antoni
Sadowski,
ur. 1 stycznia 1887 r. w miejscowości Przysieka Polska, w diecezji
poznańskiej. Profesję zakonną złożył 2 lutego 1922 r. Większość swego
życia
spędził w
Tuchowie. Był dobrym gospodarzem. Z wielkim zapałem pracował na
gospodarstwie (Gadówka)
i na tzw. organistówce. Choć często późnym wieczorem wracał do
klasztoru bardzo
zmęczony, potrafił zawsze znaleźć czas na modlitwę. Praca i modlitwa
wypełniały codzienne jego życie. Zmarł w dn. 8 listopada
1971 r. w Tuchowie, w wieku 84 lat.
Scala, 1732
Requiescant in
pace. Amen
09.11
In Congregatione
Br.
Bogumił
- Stanisław Kolak (ur. 9 listopada 1905-1944)
Luszowice - Warszawa
1944 (38)
Br. Bogumił -
Stanisław Kolak,
ur. 9 listopada 1905 r. w Luszowicach, w diecezji tarnowskiej. Profesję
zakonną złożył 4 sierpnia 1939 r. Posługiwał we wspólnocie w Krakowie, jako
kucharz. Odznaczał się szczerością. Został zamordowany przez Niemców w
Warszawie, w dn. 6
sierpnia 1944 r., osiągnąwszy wiek 38 lat.
Requiescant in
pace. Amen
10.11
In Congregatione
Br.
Akwin -
Feliks Duda (ur. 10 listopada 1878-1944)
Siemiechów - Warszawa
1944 (65)
Br.
Akwin - Feliks Duda,
ur. 10 listopada 1878 r. w Siemiechowie, w diecezji tarnowskiej.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1903 r. Posługiwał
we wspólnotach zakonnych w Mościskach i w
Warszawie. Pracował jako kucharz, organista. Odznaczał się pobożnością.
Został
zamordowany przez
Niemców 6
sierpnia 1944 r.
w Warszawie, w wieku 65 lat.
Requiescant in pace. Amen
11.11
In Congregatione
Benedicamus Domino!
Requiescant in
pace. Amen
12.11
In Congregatione
O.
Alfons
Klaman (1917-1991)
Hamborn - Warszawa (74)
O.
Wacław
Pilarczyk (1909-1996)
Krajewice - Resistencia
(87)
O.
Kazimierz
Rutkowski (1920-2003)
Toruń - Charata (83)
O. Alfons Klaman,
ur. 22 października 1917 r. w Hamborn, w diecezji monastyrskiej.
Profesję zakonną złożył 1 lipca 1939 r. Święcenia otrzymał 3 czerwca
1944 r. Posługiwał we wspólnotach zakonnych w Gliwicach, Tuchowie i
Warszawie. Ukończył Tirocinium misyjne. Był
dobrym misjonarzem, profesorem muzyki. Komponował pieśni śpiewane przez
młodzież na pielgrzymkach, oazach i rekolekcjach oraz wiele utworów
muzycznych wysoko cenionych w Polsce. W Warszawie pracował jako
duszpasterz w parafii i kapelan szpitalny. Rozwinął akcję charytatywną
na rzecz ubogich sprowadzając dla nich leki. Był człowiekiem wielkiej
dobroci. Do każdej wspólnoty wprowadzał radość i pokój. Potrafił
rozładowywać zaistniałe napięcia i wzbudzać zaufanie. Szybko nawiązywał
kontakt z młodymi ojcami oraz klerykami. Zmarł 12 listopada 1991 r. w Warszawie,
w wieku 74 lat.
O. Wacław Pilarczyk,
ur. 12 września 1909 r. w Krajewicach, w diecezji poznańskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1929 r. Święcenia kapłańskie przyjął 12
sierpnia 1934 roku. Był socjuszem Studentatu w Tuchowie
i
Juwenatu w Toruniu. Po ukończeniu Drugiego Nowicjatu pracował jako
misjonarz w Warszawie i Zamościu. W 1943 r. został aresztowany przez
Gestapo i przewieziony do Dachau. Po wojnie pracował jako kapelan dla
polskich uchodźców. W roku 1950 wyjechał do Argentyny. Pełnił misyjne
posłannictwo w
Charata, Villa Angela, Resistencia i w Bernardo de Irigoyen. Był
wiceprowincjałem, proboszczem i rektorem zawsze pogodnym,
uśmiechniętym, zainteresowanym sprawami Kościoła i Zgromadzenia. Zmarł 12 listopada 1996 r. w Resistencia,
przeżywszy
87 lat. Spoczywa w Villa
Angela.
O. Kazimierz Rutkowski,
ur. 22 kwietnia 1920 r. w Toruniu. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia
1939 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 4 lutego 1945 r. Studiował
w Cortonie we Włoszech, a w latach 1945-1946. Przez jakiś czas był też
w Madrycie. W 1947
r. przybył do Argentyny. Pracował apostolsko w Resistencii, Villa
Ángela, Characie
oraz w Bernardo Irigoyen. Był proboszczem i przełożonym. Założył dwie
szkoły, zbudował kościół, dom parafialny. Przeprowadził wiele misji i
rekolekcji, był kapelanem wojsk lotniczych i więzienia. Zmarł 12
listopada 2003 r. w Charata, a ciało złożono do grobu w Villa
Ángela.
Requiescant in
pace. Amen
13.11
In Congregatione
Ks. Tomasz
Włoch, oblat C.SS.R. (1939)
ur. 21.02.1868 Żabno
zm. 13.11.1956 Szynwałd
(88)
Br. Aleksander
Jagiełło (1913-1999)
Grodno - Kraków (86)
O. Józef
Dudek (1938-2020)
Łęg Tarnowski - Tuchów (82)
Br. Aleksander
Jagiełło,
ur. 1 października 1913 r. w Grodnie, w diecezji wileńskiej. Profesję
zakonną złożył 16 października 1955 r. Posługiwał głównie we wspólnocie
w
Krakowie. Zajmował się
ogrodem, nakrywaniem refektarza i paleniem w piecu. Był pracowity,
praktyczny, zaradny i pobożny. Zmarł 13 listopada 1999 r. w
Krakowie,
w wieku 86 lat.
O. Józef Dudek,
ur. w dn. 6 października 1938 roku w Łęgu Tarnowskim, diec. tarnowska,
z rodziców Augustyna i Bronisławy zd. Piątek. Myśl o tym, by zostać
kapłanem, pojawiła się u niego podczas misji, które w
jego rodzinnej parafii głosili redemptoryści. Po ukończeniu klasy
szóstej w szkole podstawowej w Łęgu Tarnowskim, został przyjęty do
juwenatu w Toruniu. Wcześniej do redemptorystów wstąpił jego starszy o
7 lat brat Augustyn.
Po dwóch latach juwenat został zniesiony decyzją władz państwowych,
więc naukę kontynuował w IV liceum ogólnokształcącym w
Tarnowie-Mościcach. W roku 1954 rozpoczął nowicjat. Choć był jednym z
najmłodszych nowicjuszy, wyróżniał się – zdaniem przełożonych –
sumiennością w realizowaniu obowiązków, pogodą ducha i przywiązaniem do
Zgromadzenia. Pierwsze śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1955 roku, zaś
śluby wieczyste 24 sierpnia 1959 roku. Święcenia prezbiteratu przyjął
27 sierpnia 1961 roku w Tuchowie z rąk arcybiskupa Włodzimierza Jasińskiego.
Po święceniach został skierowany do Tirocinium Pastoralnego w Toruniu.
Następnie pracował jako misjonarz we wspólnotach we Wrocławiu,
Bardzie, Gdyni, Krakowie i
Tuchowie. Ze względów zdrowotnych poprosił przełożonych o zmianę
charakteru pracy i w 1972 roku wyjechał do Danii.
Pracował tu jako duszpasterz, najpierw w Kopenhadze (1974–1987), potem
zaś w Næstved (1987-1990). W 1990 roku został proboszczem w
Vordingborg, a jednocześnie członkiem Rady Biskupiej i Rady
Kapłańskiej. Ponadto w latach 1990–1993 pełnił urząd wikariusza
prowincjała Prowincji Wiedeńskiej, do której wówczas należał. Od 1996
r. był przełożonym Regii Kopenhaga. W 2012 roku powrócił do Polski i
osiadł we domu zakonnym w Tuchowie. Był
optymistycznym i cenionym seniorem.
Zmarł 13 listopada 2020 roku po zakażeniu Covid-19, przeżywszy 82 lata, z których 65 w
Zgromadzeniu, a 59 w posłudze kapłańskiej. Spoczywa w Tuchowie.
Requiescant in
pace. Amen
14.11
In Congregatione
Br. Sarkander
- Władysław Stańczyk
(1862-1945)
Tuchów - Mościska (83)
Br. Alojzy -
Józef Rataj
(1880-1957)
Zagorzyce - Tuchów (77)
Br. Sarkander -
Władysław Stańczyk,
ur. 16 marca 1862 r. w Tuchowie. Profesję zakonną złożył 29 marca 1900
r. Pełnił zakonną posługę we wspólnotach w
Tuchowie, w Maksymówce i w Mościskach. Tam też spędził wiele lat życia.
Był
człowiekiem o głębokim życiu wewnętrznym. Miał zdolności literackie.
Swymi żartami zabawiał współbraci. Był pracowity i pobożny. Zmarł 14 listopada 1945 r. w Mościskach,
w wieku 83 lat.
Br. Alojzy -
Józef Rataj,
ur. 19 marca 1880 r. w Zagorzycach, w diecezji przemyskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1922 r. Posługiwał głównie w
Tuchowie. Był krawcem.
Jego bogata wyobraźnia była podstawą skłonności do pisania utworów
poetyckich. Swoją wesołością, poczuciem humoru zabawiał współbraci. Był
pobożnym, pracowitym, radosnym, oddanym Zgromadzeniu i współbraciom
zakonnikiem. Zmarł 14
listopada 1957 r. w
Tuchowie,
przeżywszy 77 lat.
Requiescant in pace. Amen
15.11
In Congregatione
Benedicamus
Domino!
Requiescant in pace. Amen
16.11
In Congregatione
O. Antoni
Skoczeń (1919-1958)
Żeleźnikowa - Szczecinek (39)
Br. Władysław Drozd
(1941-2013)
Zwiernik - Gliwice (82)
O. Antoni Skoczeń,
ur. 24 kwietnia 1919 r. w Żeleźnikowej, w diecezji tarnowskiej.
Profesję zakonną złożył 2 lipca 1939 r. Święcenia kapłańskie otrzymał
29 czerwca 1943 r. Przebywał w Tuchowie,
Szczecinku.
Pracował apostolsko jako misjonarz. Był też prokuratorem prowincji,
superiorem i
rektorem. Odznaczał się dokładnością, pracowitością i sumiennością. Zmarł wskutek zatrucia się gazem w dn.
16 listopada 1958
roku w Szczecinku, w wieku 39 lat.
Br. Władysław Drozd
urodził
się 15 maja 1941 roku w Zwierniku. Był synem Józefa i Eleonory zd.
Jarosz. Do szkoły podstawowej uczęszczał w rodzinnej miejscowości. W
roku 1957 został przyjęty do Zgromadzenia Redemptorystów. Po odbyciu
nowicjatu w Krakowie, pierwsze śluby zakonne złożył w dniu 2 lutego
1959 roku. Jako brat juniorysta posługiwał najpierw w Braniewie, a
potem
w Tuchowie, gdzie m.in. służył jako infirmarz abpowi Włodzimierzowi
Jasińskiemu. Śluby wieczyste złożył w dniu 2 lutego 1965 roku. Po
profesji wieczystej posługiwał nadal w Tuchowie, a w roku 1969
został przeniesiony do wspólnoty w Gliwicach. W 1973 roku wrócił do
Tuchowa, a w roku 1977 na nowo przybył do gliwickiej wspólnoty
redemptorystów. W latach 1983-1988
został skierowany do posługi w domu generalnym w Rzymie, gdzie
opiekował się refektarzem tamtejszej międzynarodowej wspólnoty. Po
powrocie do Polski został skierowany do Elbląga, gdzie od 1989 roku
pełnił posługę zakrystianina
w nowo wybudowanym kościele parafialnym. Od 1999 do 2002 roku
został przeniesiony do wspólnoty św. Klemensa w Warszawie, by latach
2002-2006 powrócić do
posługi zakrystianina w
Elblągu. W 2006 roku został przeniesiony do Gliwic, gdzie –
w miarę możliwości – pomagał w zakrystii i w domu zakonnym. Zmarł
w gliwickim szpitalu w dn. 16 listopada 2023 roku, w wieku 82 lat, z
których
64 w życiu i posłudze zakonnej. Trwa po nim pamięć jako o
bardzo życzliwym i optymistycznym
współbracie, naznaczonym szczerym oddaniem swojemu powołaniu brata
zakonnego. Spoczywa w Gliwicach,
gdzie spędził wiele lat zakonnej posługi.
Requiescant in
pace. Amen
17.11
In Congregatione
Benedicamus Domino!
Requiescant in
pace. Amen
18.11
In Congregatione
Benedicamus Domino!
Requiescant in
pace. Amen
19.11
In Congregatione
Br. kl. Michał
Witwicki (1877-1899)
Żabińce - Tuchów (22)
O. Ludwik Kozłowski
(1933-2022)
Łęki Górne - Toruń (89)
Br. kl. Michał
Witwicki,
ur. 15 czerwca 1877 r. w Żabińcach, w archidiecezji lwowskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1899 r. Kiedy pojawiła się choroba, znosił ją
z
największym poddaniem się
woli Bożej. Zmarł 19
listopada 1899 r. w
Tuchowie,
w wieku 22 lat.
O.
Ludwik Kozłowski
urodził się 17 listopada 1933 roku w Łękach Górnych (diecezja
tarnowska). Rodzicami byli Józef Kozioł i Katarzyna zd. Placek. Miał
trzy siostry i dwóch młodszych braci. Ukończył szkołę powszechną w
rodzinnej miejscowości. Poruszony gorącymi kazaniami misyjnymi
głoszonymi przez redemptorystów oraz wiedziony czcią do Matki Bożej
Tuchowskiej, do której jako dziecko wielokrotnie pielgrzymował z
bliskimi, w 1947 roku wstąpił do juwenatu redemptorystów w Toruniu.
Pierwsze śluby zakonne złożył w dn. 2 sierpnia 1951 roku, zaś śluby
wieczyste w dn. 2 sierpnia 1956 roku. Święcenia prezbiteratu przyjął w
dn. 6 kwietnia 1958 roku w
Tuchowie, z rąk arcybiskupa Włodzimierza Jasińskiego.
Po święceniach pracował głównie jako katecheta i duszpasterz.
Posługiwał w szeregu redemptorystowski parafii: w Toruniu (1958-1963),
w
Warszawie przy ul. Karolkowej (1963-1967), w Elblągu (1967-1971), w
Gliwicach (1971-1974) i we Wrocławiu (1974-1978), skąd na kilka
miesięcy trafił również do Głogowa, by wesprzeć tamtejsze
duszpasterstwo. W latach 1978-1984 był przełożonym domu zakonnego
redemptorystów w Paczkowie. W roku 1984 został przeniesiony do Torunia,
gdzie przebywał aż do śmierci, pomagając w duszpasterstwie parafialnym
na miarę swoich możliwości. Zmarł w szpitalu na toruńskich Bielanach w dn. 19 listopada 2022 roku, w wieku 89 lat. W Zgromadzeniu
Redemptorystów przeżył 71 lat, a w kapłaństwie 64
lata. Oczekuje na zmartwychwstanie na toruńskim cmentarzu.
Requiescant in
pace. Amen
20.11
In Congregatione
O. Błażej Hop
(1890-1964)
Strzelczyska -
Kraków (74)
O. Błażej Hop
(Hopp), ur. 30 stycznia 1890 r. w Strzelczyskach, w diecezji
przemyskiej.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1910 r. Ze względów zdrowotnych
zmuszony był przerwać naukę. Po dziesięciu latach kontynuował ją w
Studentacie. Święcenia kapłańskie otrzymał 18 lipca 1926 r. Zakonną i
kapłańską posługę pełnił głównie
w
Krakowie.
Przypadła mu w udziale szczególna posługa: służyć konfesjonałem, w
naszym sanktuarium MBNP na Podgórzu, młodemu Karolowi Wojtyle, podczas
jego pracy w Solvayu. Był prokuratorem prowincji, konsultorem,
admonitorem i
ministrem. Wiele spowiadał. Był cichy, pracowity. Zmarł w
Krakowie
20 listopada 1964 r., w wieku 74 lat.
Requiescant in
pace. Amen
21.11
In Congregatione
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
22.11
In Congregatione
Abp Bolesław
Twardowski, oblat C.SS.R. (1914)
ur. 18.02.1864 Lwów
zm. 22.11.1944 Lwów (80)
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
23.11
In Congregatione
O. Marian
Celej (1924-1978)
Kraków - Elbląg (54)
O. Marian Celej,
ur. 26 lipca 1924 r. w Krakowie. Profesję zakonną złożył 16 lipca 1944
r. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1951 r. Kapłańską posługę
pełnił we wspólnotach w Bardzie,
Krakowie, Warszawie, Elblągu i Skarżysku Kamiennej. Był dobrym
kaznodzieją i misjonarzem. Odpowiadał za utrzymanie i zorganizowanie
domu wczasowego w Rowach. Uzyskał stopień magistra na ówczesnej
Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.
Posiadał szczególną łatwość nawiązywania kontaktów towarzyskich. Był
lubiany ze względu na swą wesołość, uczynność i poczucie humoru. Zmarł w Elblągu 23
listopada 1978 r., w wieku 54 lat. Spoczywa w Krakowie.
Requiescant in
pace. Amen
24.11
In Congregatione
Hr. Marianna Biernacka, oblatka C.SS.R.
(01.10.1926)
ur. 10.05.1851 Czyste
zm. 24.11.1943 Warszawa (92)
O. Stanisław Kukułka (1946-2022)
Szczepanowice - Toruń (76)
O. Stanisław Kukułka
urodził się 19 czerwca 1946 r. w Szczepanowicach (diecezja tarnowska),
w rodzinie Franciszka i Anny zd. Leśniak. Po ukończeniu szkoły
podstawowej w rodzinnej miejscowości pragnął wstąpić do niższego
seminarium, ale nie było to możliwe. Przez rok pomagał więc rodzicom w
gospodarstwie, a następnie rozpoczął naukę w szkole średniej. W 1964 r.
ukończył trzyletnią Zasadniczą Szkołę Zawodową w Tarnowie, po czym
wstąpił do Zgromadzenia Redemptorystów. Pierwsze śluby zakonne złożył w
dn. 15 sierpnia 1965 r., zaś śluby wieczyste w dn. 2 lutego 1974 r.
Święcenia prezbiteratu przyjął w dn. 13 czerwca 1974 r. w Tuchowie, z
rąk ks. biskupa Jerzego Ablewicza.
Po święceniach został skierowany do Tirocinium Pastoralnego w Toruniu.
Następnie pracował jako misjonarz i duszpasterz w Tuchowie (1975-1977),
Głogowie (1977-1982), Warszawie przy ul. Karolkowej (1982-1984),
Wrocławiu (1985-1990), Gdyni (1999-2008), Gliwicach (2008-2011) oraz w
Szczecinie (2011-2012). W latach 1984-1985 był proboszczem parafii
Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Piotra Rybaka w Gdyni. Przez
wiele lat pełnił urząd przełożonego domu – najpierw w Gliwicach
(1990-1996), a następnie w Głogowie (1996-1999) oraz w Gdyni
(2002-2008). Od 2012 r. posługiwał jako misjonarz w Toruniu. Przez
ostatnie lata zmagał się z chorobą. Zmarł 24 listopada 2022
roku w Toruniu, przeżywszy 76 lat, z czego w ślubach zakonnych
Zgromadzenia Redemptorystów - 57, a w posludze kapłańsko-misyjnej - 48.
Oczekuje na zmartwychwstanie na cmentarzu w Toruniu.
Requiescant in
pace. Amen
25.11
In Congregatione
O. Stanisław
Golec (1932-2009)
Rudno - Wrocław (77)
O. Stanisław
Golec,
ur. 28 lutego 1932 r. w Rudnie k. Jurkowa, w diecezji tarnowskiej.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1951 r. Święcenia kapłańskie przyjął
6 kwietnia 1958 r. Posługiwał we wspólnotach zakonnych w Toruniu,
Szczecinku, Bardzie, Paczkowie i
Wrocławiu. Był przełożonym wspólnot, proboszczem i misjonarzem. We
współpracy ze Związkiem Sybiraków i Rodzinami Katyńskimi utworzył
Sanktuarium Golgoty Wschodu. Współpracował z Radiem Maryja. Był
referentem ds. sanktuariów maryjnych diecezji wrocławskiej, członkiem
Duszpasterskiej Rady Kapłańskiej w diecezji wrocławskiej oraz członkiem
Komisji Episkopatu Polski ds. Trzeźwości. Odznaczał się serdecznością w
kontaktach z ludźmi i pracowitością. Zmarł 25 listopada 2009 r. we Wrocławiu,
przeżywszy
77 lat.
Requiescant in
pace. Amen
26.11
In Congregatione
O. Stanisław
Zdunek (1913-1998)
Dortmund - Elbląg (85)
O. Stanisław
Zdunek,
ur. 8 maja 1913 w Dortmundzie, w diecezji Padeborn w Niemczech.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1933 r. Święcenia kapłańskie
otrzymał 29 czerwca 1938 r. Jako członek wspólnoty w Łomnicy, był
kapelanem Armii
Krajowej w czasie II Wojny Światowej. Odprawiał nabożeństwa w lasach,
udzielał
Komunii Św., narażając przy tym własne życie. Był superiorem w Łomnicy,
magistrem Nowicjatu, rektorem w Głogowie i w Toruniu. Pracował w
duszpasterstwie w Elblągu. Odznaczał się osobistą kulturą, zdrowym
sądem i roztropnością. Był miłym, towarzyskim, pogodnym i wesołym
współbratem. Prowadził głębokie życie wewnętrzne. Zmarł 26 listopada 1998 r. w Elblągu,
osiągnąwszy wiek 85 lat.
Requiescant in
pace. Amen
27.11
In Congregatione
O. Jan
Szymlik (ur. 27 listopada 1913-1944)
Chełmno - Warszawa
44 (30)
O. Józef Cygan
(1935-2012)
Łęg
Tarnowski - Tuchów (77)
O. Jan Szymlik, ur.
27 listopada 1913 r. w
miejscowości Schönwerder (Ziemomyśl, Pomorze Zachodnie). Profesję
zakonną
złożył w dn. 2 siermpnia 1933 roku w Mościskach. Święcenia kapłańskie
otrzymał
w dn. 29 czerwca 1938 roku. Z powodu gruźlicy, na którą zapadł pod
koniec studiów
seminaryjnych, przechodził intensywną kurację w Zakopanem, Krakowie i
od roku 1940 w Warszawie. Brał
udział w generalnej misji w Kielcach
na wiosnę w 1944 roku. Był gorliwym, pracowitym kaznodzieją. Został zamordowany przez Niemców w Warszawie,
6
sierpnia 1944
r., ukończywszy 30 lat życia.
O. Józef Cygan,
ur. 14 kwietnia 1935 r. w Łęgu Tarnowskim, w diecezji tarnowskiej.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1953 r. Święcenia kapłańskie
otrzymał 7 czerwca 1959 r. Posługiwał
w domach zakonnych w Krakowie, Braniewie, Szczecinku, Toruniu,
Warszawie, Skarżysku-Kamiennej, Głogowie, Wrocławiu i w Tuchowie. Był
misjonarzem ludowym. Wygłosił około 1000 misji i rekolekcji, w
tym wiele misji i rekolekcji peregrynacyjnych, a także trzeźwościowych.
Miał miłe
usposobienie, był towarzyski, odznaczał się cierpliwością. Zmarł 27 listopada 2012 r. w Tuchowie,
w
wieku 77 lat.
Requiescant in
pace. Amen
28.11
In Congregatione
O. Antoni
Franczyk (1914-2004)
Gwoździec - Warszawa (90)
O. Antoni
Franczyk,
ur. 27 listopada 1914 r. w Gwoźdźcu, w diecezji tarnowskiej. Do
Zgromadzeniu Redemptorystów wstąpił przed nim starszy brat, słynny
misjonarz Konstanty (1910-2000). Antoni złożył profesję
zakonną w dn. 2 sierpnia
1935 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 29
czerwca 1941 roku. Był skierowany do apostolskiej posługi we
wspólnotach we Wrocławiu, Łomnicy,
Krakowie, Głogowie,
Braniewie, Skarżysku Kamiennej i w Warszawie, przy ul. Karolkowej.
Posługiwał jako misjonarze, rekolekcjonista, katecheta i kapelanem w
szpitalu.
Odznaczał się gorliwością, rozmodleniem i ludzką życzliwością. Zmarł 28 listopada 2004 r. w Warszawie,
w sędziwym
wieku 90 lat.
Requiescant in
pace. Amen
29.11
In Congregatione
O. Jan
Nepomucen Śliż (1868-1928)
Rakszawa - Kraków (60)
Br. Tarzycjusz
- Franciszek
Tomaszewski (1896-1979)
Szołdry - Wrocław (83)
Br. Michał -
Jan Zych (1912-1998)
Żabno - Zamość (86)
O. Michał F.
Onik (1954-2017)
Tarnów -
Toruń (63)
O. Jan Nepomucen
Śliż,
ur. 9 maja 1868 r. w Rakszawie, w diecezji przemyskiej. Profesję
zakonną złożył 9 września 1888 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 21
lipca 1895 r. Słabe zdrowie nie pozwalało mu na prace misyjne. Pełnił
przeważnie
obowiązki domowe. Był rektorem ww wspólnotach w Maksymówce i w
Tuchowie. Odznaczał się
pokorą, cichością. Zmarł 29
listopada 1928 r. w Krakowie,
w wieku 60 lat.
Br. Tarzycjusz -
Franciszek Tomaszewski,
ur. 6 października 1896 r. w Szołdrach, w diecezji poznańskiej.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1923 r. Pełnił zakonną posługę we
wspólnotach w
Mościskach, Braniewie, Bardzie i Wrocławiu. Był ogrodnikiem i ekonomem.
Odznaczał się
pracowitością, pobożnością. Był wzorowym zakonnikiem. Zmarł 29 listopada 1979 r.
we Wrocławiu, przeżywszy 83 lata.
Br. Michał Zych,
ur. 16 lutego 1912 r. w Żabnie, w diecezji tarnowskiej. Profesję
zakonną złożył 21 listopada 1946 r. Pełnił posługę
w domach zakonnych w Toruniu, w Tuchowie i w Zamościu.
Do jego codziennych prac w Zamościu należało otwieranie kościoła, praca
w zakrystii oraz w ogrodzie. Ludzie świeccy dostrzegali jego wartości
duchowe. Wielu przychodziło po radę, książkę, proszono go o modlitwę.
Był swego rodzaju kierownikiem duchowym. Swoją modlitwą wspierał także
apostolat Zgromadzenia. Zawsze pamiętał o modlitwie za zmarłych.
Chętnie korzystał z rekolekcji uczestnicząc w nich nawet kilka razy w
roku. Zmarł 29 listopada
1998 r. w
Zamościu,
osiągnąwszy wiek 86 lat.
O.
Michał Franciszek Onik, ur. 17 września 1954 r. w
Tarnowie, w domu rodziców Jana Onika i Jadwigi Bernackiej. W rodzinnym
mieście Tarnowie ukończył najpierw szkołę
podstawową, a następnie Liceum ogólnokształcące. Po złożeniu egzaminu
dojrzałości w 1973 r., został przyjęty do Wyższego Seminarium
Duchownego w Tarnowie. Jednak już miesiąc później został powołany do
służby wojskowej, którą ukończył w dn. 9 września 1975 r. W czasie
pobytu w wojsku postanowił wstąpić do Zgromadzenia Redemptorystów.
Pierwsze śluby zakonne złożył 21 września 1976 r., profesję wieczystą w
dn. 15 sierpnia 1981 r., zaś święcenia kapłańskie przyjął 13 czerwca
1982 r. w Tuchowie. Po święceniach pełnił posługę w Elblągu
jako duszpasterz. Następnie ukończył tirocinium
pastoralne w Toruniu, był kapelanem szpitala w Zamościu, duszpasterzem
w Gliwicach i od 2002 r. pomagał w duszpasterstwie w Toruniu. W
ostatnich tygodniach ciężko chorował. O. Michał
przeżył 41 lat jako redemptorysta, a w posłudze kapłańskiej 35 lat. Jak
inni klerycy, zmuszani w przeszłości do pełnienia służby wojskowej, w
dn. 11 lutego 2017 r. otrzymał nominację na pierwszy stopień oficerski,
podporucznika rezerwy. Zmarł 29 listopada 2017 r. Toruniu,
w wieku 63 lat.
Requiescant in
pace. Amen
30.11
In Congregatione
O. Stanisław
Stańczyk, senior
(1925-2015)
Szynwałd - Tuchów (90)
Kandydat Marcel
Wójcik (2003-2021)
Gorlice – Strzeszyn (18)
O. Stanisław
Stańczyk, Senior
wobec bratanka Stanisława
Juniora, urodził się 12 maja 1925 r. w Szynwałdzie pod
Tarnowem. Pierwsze śluby
zakonne w Zgromadzeniu Redemptorystów złożył 2 sierpnia 1947 r. a
profesję wieczystą 2 sierpnia 1950 r. Święcenia kapłańskie przyjął 22
czerwca 1952 r. w Tuchowie. Był prowincjałem, biblistą, wykładowcą,
duszpasterzem, tłumaczem ksiąg Pisma Świętego na język polski w
wydaniach Biblii Tysiąclecia (Lb, Oz, Ha), Biblii Poznańskiej (Joz, 1 i
2 Krn, Rt) i Komentarzy Biblijnych KUL (RT). Był doktorem teologii
biblijnej, posiadał licencjat nadany przez Papieski Instytut Biblijny w
Rzymie. Przeżył lat 90, w zgromadzeniu zakonnym 68, a jako kapłan 63
lata. Miejsca posługi ojca Stanisława Seniora:
Kraków (1953-1955) – student Uniwersytetu Jagiellońskiego (biblistyka);
Toruń (1955-1957) – wykładowca introdukcji biblijnej, archeologii oraz
języka hebrajskiego w Niższym Seminarium Duchownym Redemptorystów;
Tuchów (1957-1967) – wykładowca egzegezy biblijnej Starego Testamentu,
introdukcji biblijnej, archeologii i języka hebrajskiego w WSD
Redemptorystów oraz proboszcz parafii Nawiedzenia NMP. W międzyczasie
doktorat z zakresu biblistyki na KUL-u Wartości historyczne
qumrańskiego Peszer do Księgi Habakuka,
napisany pod kierunkiem ks.
prof. Stanisława Łacha oraz rekolekcjonista parafialny i zakonny. Rzym
(1967-1969) – udział w Kapitule Generalnej, po której pozostał na
drugą sesję Kapituły. W międzyczasie licencjat z biblistyki na
Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie; Warszawa (1969-1972) –
Prowincjał Prowincji Warszawskiej Redemptorystów; Tuchów (1972-1990) –
wykładowca Starego Testamentu. W tym czasie:
prowadzenie rekolekcji parafialnych i zakonnych oraz nadzór i zbieranie
środków na budowę domu wypoczynkowego redemptorystów w Kościelisku. Od
1995 – kapelan sióstr zakonnych w różnych klasztorach Bawarii oraz
doraźna pomoc duszpasterska w różnych parafiach archidiecezji
monachijsko-fryzyńskiej; Neumarkt (2004-2005) – pomoc w duszpasterstwie
sanktuaryjnym (Niemcy). Rok 2005 – przejście w stan emerytalny;
Oberpullendorf (2008-2009) – tymczasowy pomocnik w duszpasterstwie
(Austria); Lubaszowa (2009-2013) – emeryt i niestrudzony pomocnik w
duszpasterstwie; Tuchów (2013-2015) – ostatni etap życia. Zmarł 30
listopada 2015 r. w Tuchowie,
w sędziwym wieku 90 lat.
Kandydat do
Zgromadzenia Redemptorystów, Marcel
Wójcik, pochodził ze Strzeszyna koło Biecza. Urodził się
26.09.2003 r. w Gorlicach jako drugi z trzech synów Małgorzaty i Jana
Wójcików. Od najmłodszych lat był bardzo radosnym i dynamicznym
chłopcem, gromadzącym wokół siebie licznych przyjaciół, ale też dużo
chorował. Dzięki opiece rodziców udawało się jednak pokonywać różne
trudności. Bardzo cieszyła go służba przy ołtarzu, stąd został
ministrantem zaraz po swojej Pierwszej Komunii Świętej. W wieku 14 lat,
podczas Wielkiego Odpustu Tuchowskiego, spotkał Redemptorystów,
duszpasterzy powołań. Ojcowie zaproponowali mu rekolekcje powołaniowe w
Lubaszowej, co przyjął z wielkim entuzjazmem. Bardzo spodobał się mu
ten czas. Poznał bliżej nasze Zgromadzenie i już nie było ferii czy
wakacji bez przyjazdu do redemptorystów. Zapraszał na nie również
swoich kolegów, co spowodowało, że „ekipa z Biecza” po pewnym czasie
liczyła już 9 osób. W jego sercu zrodziło się pragnienie, by po
ukończeniu Szkoły Branżowej (był na profilu fryzjerskim) pójść do
liceum i zdać maturę, aby po niej zostać redemptorystą. Bardzo
spodobało się mu życie braterskie i nasze Zgromadzenie. Plany przerwała
choroba nowotworowa, która dała znać o sobie bardzo mocno w 2020 roku.
Ciągłe hospitalizacje, operacje i chemioterapia przeszkodziły mu w
uczestnictwie w wakacjach z Redemptorystami, ale cały czas był bardzo
blisko nas wszystkich. Marcel bardzo pokochał redemptorystów. Ilekroć
przyjeżdżaliśmy do niego do domu w czasie choroby, zawsze prosił o
Komunię Świętą, a każde spotkanie kończyło się wspólną modlitwą za
Marcela, jego rodzinę i za redemptorystów. Marcel zmarł nad ranem w
dniu 30 listopada 2021 roku, w święto Andrzeja apostoła. Ewangelia tego
dnia mówiła o powołaniu dwóch par braci: Piotra i Andrzeja,
Jakuba i Jana (Mt 4,18-22). Informacja o śmierci Marcela zrodziła
komentarz: „Powołany odpowiedział na powołanie”. Marcel został
pochowany
w Bieczu. Uroczystość pogrzebowa zgromadziła bardzo wielu młodych ludzi
z różnych miejsc Polski. Marcel pozostaje w żywej pamięci
redemptorystów jako przyjaciel i kandydat do Zgromadzenia w ramach
duszpasterstwa powołań. W dniu pogrzebu powiedziano o nim: „Marcel w sercu był
redemptorystą i żył jak redemptorysta”.