Requiescant
in pace. Amen
01.10
In Congregatione
Br.
Alfons - Stanisław Czajkowski
(1884-1969) Krzywcze Górne - Zamość (85)
O. Stanisław
Dutka (1929-2015)
Racławice - Zamość (85)
![Br. Alfons Stanislaw Czajkowski CSSR](Czajkowski_SA1.jpg)
Br. Alfons -
Stanisław Czajkowski,
ur. 11 sierpnia 1884 r. w Krzywcze Górne, w diecezji lwowskiej.
Profesję zakonną złożył 11 września 1919 r. Zmarł 1 października 1969
r. w Zamościu, mając 85 lat. Pełnił zakonną posługę w
Maksymówce,
Toruniu, Tuchowie i w
Zamościu. Długie lata pracował podejmując z poświęceniem troskę o
domowe porządki. Odznaczał się szczerą pobożnością.
![O. Stanislaw Dutka CSSR](Dutka_S1.jpg)
O. Stanisław Dutka,
ur. 27 listopada 1929 r. w Racławicach k. Biecza, w diecezji
tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1950 r. Święcenia
kapłańskie otrzymał 29 sierpnia 1957 r. Zmarł 1 października 2015 r. w
Zamościu, w wieku 85 lat. Pracował jako misjonarz
ludowy i
rekolekcjonista w Tuchowie, Głogowie, Paczkowie, Bardzie i Zamościu (37
lat). W stanie wojennym w klasztorze funkcjonowało centrum pomocy
internowanym i ich rodzinom, a ojciec Stanisław, pełniący wówczas
funkcję ekonoma, organizował tę pomoc. W 1982 r. rozpoczął budowę
kaplicy św. Gerarda Majelli i punktu katechetycznego w Żdanowie. Był
człowiekiem rozmodlonym, cierpliwym, wytrwałym, bardzo pogodnym,
szczerym i życzliwym ludziom. Wielu wspomina go z wdzięcznością.
Requiescant in
pace. Amen
02.10
In Congregatione
O.
Ludwik
Paprocki (1931-2013) Łęki Górne - Tuchów (82)
O. Emil
Szopiński (1937-2018)
Woliczka - Charata (81)
![](Separate.jpg)
![O. Ludwik Paprocki CSSR](Paprocki_L1.jpg)
O. Ludwik
Paprocki,
ur. 7 stycznia 1931 r. w Łękach Górnych, w diecezji tarnowskiej.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1949 r. Święcenia kapłańskie przyjął
17 czerwca 1956 r. Zmarł 2 października 2013 r. w Tuchowie, w wieku 82
lat. Pełnił
kapłańsko-zakonną posługę we
wspólnotach w Toruniu, Krakowie, Warszawie, Bardzie, Głogowie,
Szczecinku, Wrocławiu i w Tuchowie. Był duszpasterzem, katechetą,
wikariuszem, socjuszem, wicerektorem, misjonarzem. Przeprowadził 777
prac apostolskich. Pozostawił po sobie pamięć pracowitego i gorliwego
kapłana i dobrego współbrata. Był bardzo sumienny w wykonywaniu swoich
obowiązków. Żył życiem Kościoła i Zgromadzenia. Interesował się
działalnością poszczególnych papieży. Cieszył się darem doskonałej
pamięci.
![O. Emil Szopinski CSSR](Szopinski_E1.jpg)
O. Emil
Szopiński,
ur. 24 kwietnia 1937 w Woliczce, parafia Świlcza, w diec. rzeszowskiej,
jako pierwsze z dziesięciorga dzieci w rodzinie Tomasza i Katarzyny z
d. Róg. Ukończył rok nauki w juwenacie redemptorystów w Toruniu, a po
jego zamknięciu przez władze komunistyczne rozpoczął nowicjat zakonny.
W 1953 r. złożył pierwsze śluby zakonne, a następnie kontynuował naukę
w szkole średniej. Ukończywszy studia w WSD Redemptorystów został
wyświęcony na kapłana 27 sierpnia 1961 r. Po odbyciu tirocinium
misyjnego pracował jako misjonarz ludowy w różnych częściach Polski. W
1967 r. rozpoczął pracę misyjną w Argentynie.
Przez dwa lata pracował w Quilmes, dziewięć lat w Dos de Mayo, sześć
lat jako proboszcz w Charata, a także w Margarita Belen. Prowadził też
misje ludowe i rekolekcje pośród ubogich i opuszczonych. W latach
2000-2010 pracował w Archiwum Generalnym Redemptorystów w Rzymie. Przez
ostatnie lata posługiwał znów w Argentynie. Publikował też książki i
artykuły w różnych periodykach. Zmarł w dn. 2 października 2018 w
Charata, w wieku 81. W Zgromadzeniu przeżył 65 lat, w kapłaństwie 57.
Ciało zostało złożone na cmentarzu w Villa Angela. Szerzej, w życiorysie po hiszpańsku.
Requiescant in
pace. Amen
03.10
In Congregatione
![](Separate.jpg)
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
04.10
Bł. Franz Xaver Seelos (1819-1867) Füssen
- New Orleans (47)
2017 - 150
lat od śmierci
Milde Koenigin - Ulubiona
pieśń maryjna Błogosławionego
In Congregatione
Br. Jozafat
- Franciszek Bednarz (ur. 4.10.1866 -
1944) Bratkowice - Warszawa
44 (77)
O.
Ignacy
Siedlik (1913-1947) Łękawica - Kraków (33)
O. Tadeusz
Szarad (1924-1984)
Łękawica - Gliwice (60)
![](Separate.jpg)
![Brat Jozafat F. Bednarz CSSR](Bednarz_J1.jpg)
Br.
Jozafat - Franciszek Bednarz,
ur. 4 października 1866 w Bratkowicach, w diecezji przemyskiej.
Profesję zakonną złożył 26 kwietnia 1896 r. Został zamordowany przez
Niemców 6 sierpnia 1944 r. w Warszawie, w wieku 77 lat. Pełnił zakonną posługę we wspólnotach w Mościskach, Krakowie i w Kościanie. Pracował
głównie jako krawiec.
![O. Ignacy Siedlik CSSR](Siedlik_Ig1.jpg)
O. Ignacy Siedlik,
ur. 1 grudnia 1913 r. w Łękawicy, w diecezji tarnowskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1934 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 25
czerwca 1939 r. Zmarł 4 października 1947 r. w Krakowie, w wieku 33
lat. Pracował duszpastersko przede wszystkim z młodzieżą. Uderzała w
nim wielka pogoda ducha, poczucie
humoru i wesołość pomimo ciężkiego krzyża, jakim była choroba.
![O. Tadeusz Szarad C.SS.R.](Szarad_T1.jpg)
O. Tadeusz Szarad,
ur. 8 lutego 1924 r. w Łękawicy, w diecezji tarnowskiej. Profesję
złożył 15 sierpnia 1946 r. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1953
r. Zmarł nagle, 4 października 1984 r. w Gliwicach, przeżywszy 60 lat. Pełnił kapłańsko-zakonną posługę we wspólnotach w Warszawie i w Gliwicach, jako kapelan
szpitalny. Pełnił także
nieustanny dyżur przy nocnym telefonie, by spieszyć z kapłańską posługą
potrzebującym. Zazanczył się sumiennością w prowadzeniu kancelarii
parafialnej.
Bł. Franciszek Ksawery Seelos, C.Ss.R.
![Franz Xaver Seelos](Seelos1.jpg)
150 lat od śmierci: Example for all
05.10
In Congregatione
O. Johann
N. Rudolph, Benonita
(1766-1847) Jugów - Jelgava (81)
O. Jan
Wojnowski (1915-1981) Dortmund - Tuchów (66)
![](Separate.jpg)
![brak zdjecia](cssr_memo10.jpg)
O. Johann Nepomuk
Rudolph,
ur. 7 lutego 1766 r. w Jugowie koło Nowej Rudy, w Księstwie Kłodzkim.
Pierwszą profesję złożył prawdopodobnie w 1789 r. Święcenia kapłańskie
otrzymał 27 lutego 1791 r. Zmarł 5 października 1847 r. w Jelgavie
(Mitawie), na Łotwie, w wieku 81 lat. Na polecenie św. Klemensa
Hofbauera opuścił
wraz z o. Wichertem i kl. Kamińskim klasztor św. Benona i udał się do
Jelgavy. Pracował w założonej tam szkole. Ze względu na trudną sytuację
polityczną, jaka zaistniała po trzecim rozbiorze Polski, biskup
diecezji zwolnił go ze ślubów zakonnych. Był proboszczem w Jelgavie,
kanonikiem kurlandzkim, cenzorem kazań i deputowanym do sądów cywilnych
w Guberni Kurlandzkiej.
![O. Jan Wojnowski CSSR](Wojnowski_J1.jpg)
O. Jan Wojnowski,
ur. 28 marca 1915 r. w Dortmundzie, w diecezji Paderborn w Niemczech.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1934 r. Święcenia kapłańskie
otrzymał 25 czerwca 1939 r. Zmarł 5 października 1981 r. w Tuchowie,
osiągnąwszy wiek 66 lat. Pracę misyjną i katechetyczną rozpoczął w
Mościskach. Studiował historię Kościoła na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Był wykładowcą w Tuchowie, rektorem w Toruniu. Prowadził nadto wykłady
i ćwiczenia homiletyczne oraz śpiew kościelny. Słynął jako dobry
kaznodzieja. Szeroka wiedza, żywa wyobraźnia i uczuciowość, głęboka
religijność, współczucie z ludem, dobry głos, sprawiały, że ujmował
słuchaczy. Wiele wyjeżdżał na misje i rekolekcje. Był bardzo pracowity,
uczynny i towarzyski. Odznaczał się głęboką religijnością i szczerą
pobożnością. Był szczególnie ceniony wśród ludzi jako spowiednik.
Cechowały go pogoda ducha i stały optymizm.
Requiescant in pace. Amen
06.10
In Congregatione
![](Separate.jpg)
Benedicamus
Domino!
07.10
In Congregatione
O. Jan Skórka
(1937-2021) Szczepanowice - Toruń (84)
![](Separate.jpg)
![O. Jan Skórka CSSR](Skorka_J2.jpg)
O. Jan Skórka,
ur w dn. 7 marca 1937 roku w Szczepanowicach, w diecezji tarnowskiej, z
rodziców Józefa i Katarzyny zd. Ziewacz. Myśl o tym, by zostać
kapłanem, pojawiła się, gdy był ministrantem w rodzinnej parafii.
Uczestnicząc w nabożeństwach, przypatrywał się uważnie temu, co czyni
celebrans, pragnąc samemu wejść na drogę powołania kapłańskiego.
Redemptorystów spotykał przy okazji odpustów w Tuchowie. Urzekło go
poświęcenie, z jakim redemptoryści posługiwali na ambonie i w
konfesjonale, by doprowadzić ludzi do Boga. W 1951 roku, po ukończeniu
siódmej klasy, zgłosił się do juwenatu w Toruniu. Ponieważ rok później
juwenat został rozwiązany, rozpoczął nowicjat w Tuchowie. Pierwsze
śluby zakonne złożył w 31 sierpnia 1953 roku, zaś śluby wieczyste 2
sierpnia 1959 roku. Święcenia prezbiteratu przyjął 27 sierpnia 1961
roku w Tuchowie, z rąk arcybiskupa Włodzimierza Jasińskiego.
W latach 1962-1981 pracował w parafii św. Józefa w Toruniu, jako
duszpasterz i katecheta. W 1981 roku został mianowany proboszczem
parafii Matki Bożej Nieustającej pomocy w Skarżysku-Kamiennej i zajął
się m.in. budową tamtejszego kościoła. W latach 1993-1999 był ponadto
przełożonym wspólnoty redemptorystów w Skarżysku-Kamienniej. Od roku
2002 ponownie posługiwał jako duszpasterz w Toruniu. Zmarł 7
października 2021 roku w szpitalu w Toruniu na Bielanach. Przeżył 84
lata, z których 68 w zakonnej konsekracji, a 60 w kapłaństwie. Spoczywa
w Toruniu.
08.10
In Congregatione
Requiescant
in pace. Amen
![](Separate.jpg)
Benedicamus Domino!
Requiescant in
pace. Amen
09.10
In Congregatione
O.
Józef
Erdmann (1885-1939) Biłożywinka - Tuchów (54)
O. Stanisław
Stańczyk, Jr
(1954-2012) Szynwałd - Tuchów (58)
![](Separate.jpg)
![O. Jozef Erdmann CSSR](Erdmann_J1.jpg)
O. Józef Erdmann,
ur. 13 marca 1885 roku w Biłożywince, w archidiecezji gnieźnieńskiej.
Świecenia kapłańskie otrzymał 14 lutego 1909 r. Jako kapłan wstąpił do
Zgromadzenia. Profesję zakonną złożył 31 października 1915 r. Zmarł 9
października 1939 r. w Tuchowie, w wieku 54 lat. Pełnił kapłańsko-zakonną posługę we wspólnotach w
Mościskach i w Toruniu. Pracował szczególnie jako misjonarz. W
Mościskach był także ministrem wspólnoty.
![O. Stanislaw Stanczyk jun CSSR](Stanczyk_S_J1.jpg)
O. Stanisław Stańczyk,
Junior wobec stryja, Seniora,
ur. 8 września 1954 r. w Szynwałdzie, w diecezji tarnowskiej. Profesję
zakonną złożył 15 sierpnia 1974 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 5
czerwca 1980 r. Zmarł nagle 8 października 2012 r. w Tuchowie, w wieku
58 lat. Studia z dogmatyki w Insbrucku ukończył doktoratem. Pełnił kapłańsko-zakonną posługę we wspólnotach w Gliwicach, Głogowie, Insbrucku i w Tuchowie.
Był wykładowcą, misjonarzem,
katechetą i duszpasterzem. Założył Małą Poligrafię Redemptorystów i był
jej dyrektorem. Jego kazania były proste i jasne. Odznaczał się bardzo
szeroką wiedzą i stałym poczuciem humoru.
Requiescant in
pace. Amen
10.10
In Congregatione
![](Separate.jpg)
Benedicamus
Domino!
Requiescant in pace. Amen
11.10
In Congregatione
O.
Jan
Grochola (1926-2012) Łęki - Elbląg (86)
![](Separate.jpg)
![O. jan Grochola CSSR](Grochola_J1.jpg)
O. Jan Grochola,
ur. 3 stycznia 1926 r. w Łękach k. Brzeska, w diecezji tarnowskiej.
Profesję zakonną złożył 21 listopada 1945 r. Święcenia kapłańskie
otrzymał 22 czerwca 1952 r. Zmarł 11 listopada 2012 r. w Elblągu, mając 86 lat. Kapłańsko-zakonną posługę pełnił we wspólnotach w Tuchowie, Toruniu, Warszawie, Paczkowie,
Szczecinku,
Bardzie (gdzie założył orkiestrę dętą), Braniewie, Łomnicy-Zdroju,
Zamościu i w Elblągu. Był katechetą, alte też misjonarzem
ludowym. Wyjeżdżał do Niemiec na
zastępstwa. Odznaczał się pogodą ducha, życzliwością, prostotą i duchem
modlitwy.
Requiescant in
pace. Amen
12.10
In Congregatione
![](Separate.jpg)
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
13.10
In Congregatione
Br. kl. Leon
Dzwonkowski (1915-1940)
Bielsko - Scifelli (25)
O. Zygmunt
Sołek (1938-2020) Słupiec - Głogów (82)
![](Separate.jpg)
![Br. Kleryk Leon Dwonkowski (CSSR)](Dzwonkowski_L1.jpg)
Br. kl. Leon
Dzwonkowski,
ur. 15 marca 1915 w Bielsku, w diecezji chełmińskiej. Profesję zakonną
złożył 2 sierpnia 1936 r. Zmarł 13 października 1940 r. w Scifelli we
Włoszech, w wieku 25 lat. Po wybuchu wojny wraz z innymi współbraćmi
dostał się przez Rumunię i Jugosławię do Rzymu. Stamtąd został wysłany
przez o. Generała do Studentatu w Cortona, gdzie studiował teologię.
Pozostawił po sobie pamięć wzorowego kleryka.
![O. Zygmunt Solek CSSR](Solek_Z2.jpg)
O. Zygmunt Sołek urodził
się 9 marca 1938 roku w Słupcu (diecezja tarnowska) jako drugie dziecko
Jana i
Marii zd. Widelskiej. Ukończył szkołę podstawową w Słupcu. Ponieważ od
najmłodszych lat pragnął zostać misjonarzem i głosić Chrystusa ludziom,
którzy
nigdy nie słyszeli słowa Bożego, tuż po ukończeniu szkoły podstawowej
zgłosił
się do niższego seminarium księży misjonarzy św. Wincentego a Paulo
(CM) w Krakowie. W międzyczasie
seminarium to zostało rozwiązane, stąd rozpoczął naukę w liceum
ogólnokształcącym
w Tuchowie, gdzie poznał o. Fryderyka Kowalczyka z tuchowskiego klasztoru,
który pomagał mu w nauce łaciny. Po
ukończeniu IX klasy, w
1954 roku został
przyjęty do nowicjatu w Braniewie. Pierwsze
śluby zakonne złożył w dn. 15 sierpnia 1955
roku. Studia filozoficzne odbył w Toruniu, a następnie studiował
teologię w Tuchowie.
Jeszcze przed święceniami prosił przełożonych, by skierowali go na
misje
zagraniczne. Święcenia kapłańskie przyjął w dn. 1 sierpnia 1962 roku.
Po
ukończeniu tirocinium
misyjnego w Toruniu, w 1964 roku przybył do Głogowa, gdzie podjął pracę
w duszpasterstwie. W
dniu 30 lipca 1965 r. został przeniesiony do Wrocławia w charakterze
misjonarza, ale 8 lipca 1966 roku – głównie z powodów zdrowotnych
–
powrócił do Głogowa jako duszpasterz. Był utalentowanym i cenionym
katechetą w szkołach podstawowych,
prefektem młodzieży licealnej, a także duszpasterzem akademickim. W
1975 roku
ukończył studia zaoczne na KUL, broniąc pracę magisterską z zakresu
pedagogiki
rodziny. W listopadzie 1970 roku ponowił swoją prośbę o posłanie na
misje do
Brazylii. Jednakże wyniki badań lekarskich co do zdatności do
pracy na misjach okazały się niepomyślne. W latach 1972-1984 był
proboszczem
parafii św. Klemensa w Głogowie, w nowo powstałej diecezji gorzowskiej.
W tym czasie kontynuował prace w zakresie wystroju wnętrza kościoła,
organizował spotkania duszpasterskie z różnymi grupami zawodowymi,
prowadził katechezy przedmałżeńskie i troszczył się o grupy oazowe
młodzieży. W 1981 r. (czasy Solidarności) odprawiał msze święte dla
więźniów, zaś w stanie wojennym posługiwał wśród internowanych –
spowiadał ich
i pomagał im materialnie. Jesienią 1984 r. wyjechał do RFN, w ramach
pomocy
personalnej dla prowincji monachijskiej. W latach 1987-1989 pracował we
Wrocławiu, skąd
na kilka miesięcy został oddelegowany do klasztoru w Paczkowie. W 1990
r. powrócił do
Głogowa, gdzie przebywał aż do śmierci. W wieku 82 lat, zmarł
w dn. 13 października 2020 r. po
zakażeniu wirusem prowadzącym do choroby pandemicznej Covid-19. Przeżył w Zgromadzeniu
Redemptorystów 65 lat, z czego w
kapłaństwie 58. Spoczywa w Głogowie, gdzie spędził najwięcej lat swojej
żyznej, bogatej i wiernej kapłańskiej posługi.
Requiescant in
pace. Amen
14.10
In Congregatione
O. Józef
Herman (1904-1988) Pruchna -
Gliwice (84)
O.
Andrzej
Czapla (1925-2009) Brzyska Wola - Bardo (83)
![](Separate.jpg)
![O. Jozef Herman CSSR](Herman_J1.jpg)
O. Józef Herman,
ur. 4 marca 1904 r. w Pruchnej, w diecezji wrocławskiej. Profesję
zakonną złożył 8 grudnia 1923 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 15
sierpnia 1931 r. Zmarł w Gliwicach, w dn. 14 października 1988 r.,
przeżywszy
84 lata. Kapłańsko-zakonną
posługę pełnił we wspólnotach
w Toruniu, Zamościu, Tuchowie, Gliwicach i w
Paczkowie.
Był socjuszem, wykładowcą, dyrektorem Juwenatu, magistrem braci,
proboszczem i rektorem. Dbał o dobro Zgromadzenia nie unikając żadnej
pracy, nawet fizycznej. Był dobrym kaznodzieją, gorliwym spowiednikiem.
Chętnie służył duszpasterską pomocą sąsiednim parafiom. Był lubiany
przez współbraci, jest ciągle pamiętany w Pruchnej. Cechowała go
zwyczajna i
szczera pobożność.
![O. Andrzej Czapla CSSR](Czapla_A1.jpg)
O. Andrzej Czapla,
ur. 23 listopada 1925 r. w Brzyskiej Woli k. Łańcuta, w diecezji
przemyskiej. Profesję zakonną złożył 8 września 1945 r. Święcenia
kapłańskie przyjął 22 czerwca 1952 r. Zmarł 14 października 2009 r. w
Bardzie, w wieku 83 lat. Kapłańsko-zakonną posługę pełnił we wspólnotach w Gliwicach,
Głogowie i
w Bardzie. Był misjonarzem, rekolekcjonistą, katechetą,
duszpasterzem. W swym przepowiadaniu wyróżniał się walorami głosu, dużą
wiedzą teologiczną i przystępnym językiem. Odznaczał się kulturą bycia,
opanowaniem, spokojem, wrażliwością i życzliwością.
Requiescant in pace. Amen
15.10
In Congregatione
![](Separate.jpg)
Benedicamus
Domino!
![Gerardo Majella](Majella1.jpg)
Św. Gerard M. Majella C.Ss.R. (1726-1755)
Requiescant in pace. Amen
16.10
In Congregatione
Br. Aleksander
- Stanisław Muszyński
(1861-1936) Skrzetówka - Mościska (75)
![](Separate.jpg)
![brak zdjecia](cssr_memo10.jpg)
Br. Aleksander -
Stanisław Muszyński,
ur. 3 maja 1861 w Skrzetówce, w archidiecezji gnieźnieńskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1901 r. Zmarł 16 października 1936 r. w
Mościskach, osiągnąwszy wiek 75 lat. Pełnił zakonną posługę we wspólnotach w Tuchowie i w
Mościskach. Odznaczał się prostotą, szczerością, pracowitością oraz
duchem modlitwy. Długoletnie dolegliwości znosił z wielkim poddaniem
się woli Bożej.
Requiescant in
pace. Amen
17.10
In Congregatione
O. Ryszard
Marcinek (1938-2008) Bieśnik - Tuchów (70)
![O. Ryszard Marcinek CSSR](Marcinek_R1.jpg)
O. Ryszard
Marcinek,
ur. 1 maja 1938 r. w Bieśniku k. Zakliczyna, w diecezji tarnowskiej.
Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1954 r. Święcenia kapłańskie
przyjął 27 kwietnia 1961 r. Zmarł 17 października 2008 r. w Tuchowie,
przeżywszy 70 lat. Kapłańsko-zakonną
posługę pełnił we wspólnotach
w Toruniu, Gliwicach i w Tuchowie. Był
wykładowcą literatury polskiej i języka rosyjskiego dla pozbawionych
matury kandydatów do Zgromadzenia, misjonarzem, rekolekcjonistą,
proboszczem, przełożonym, przewodnikiem pieszych pielgrzymek na Jasną
Górę, redaktorem naczelnym kwartalnika „Homo Dei”. Pomimo choroby, ciągle
głosił kazania i pisał książki. Odznaczał się poczuciem humoru i
niespożytą energią. Był bardzo towarzyski i lubiany przez współbraci.
Requiescant in
pace. Amen
18.10
In Congregatione
Br. Gabriel -
Michał Maj (1892-1983)
Dragany - Warszawa (91)
O.
Julian
Polak (1934-1985) Binarowa - Bardo (52)
Br.
Sebastian
- Władysław Lachowicz (1928-2008) Koniuchy - Tarnów
(80)
![](Separate.jpg)
![Br. Gabriel M. Maj CSSR](Maj_MG1.jpg)
Br. Gabriel - Michał
Maj,
ur. 23 sierpnia 1892 r. w miejscowości Dragany, w diecezji zamojskiej.
Profesję zakonną złożył 16 października 1920 r. Zmarł 18 października
1983 r. w Warszawie, w wieku 91 lat. Oddawał się posłudze
zakonnej we wspólnotach w Maksymówce,
Toruniu,
Krakowie, Zamościu, Tuchowie, Warszawie i w Głogowie. Pracował
szczególnie jako
ogrodnik. Był człowiekiem żarliwej modlitwy, wielbicielem Najświętszego
Sakramentu, pracowitym i oddanym Zgromadzeniu zakonnikiem.
![brak zdjecia](cssr_memo10.jpg)
O. Julian Polak,
ur. 12 września 1934 r. w Binarowej, w diecezji tarnowskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1952 r. Święcenia kapłańskie przyjął 24
sierpnia 1958 r. Zmarł w Bardzie, w dn. 18 października 1985 r.,
przeżywszy 52 lata. Kapłańsko-zakonną
posługę pełnił we wspólnotach
w Krakowie, Głogowie i w Bardzie.
Ukończył tirocinium misyjne. Był dobrym misjonarzem, katechetą i
proboszczem.
Zajmował się też sprawami ekonomicznymi. Odznaczał się pracowitością i
uprzejmością względem współbraci.
![Br. Sebastian W. Lachowicz CSSR](Lachowicz_WS1.jpg)
Br. Sebastian -
Władysław Lachowicz,
ur. 8 września 1928 w Koniuchach k. Grodna, na Białorusi. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1952 r. Zmarł 18 października 2008 r. w
Tarnowie, osiągnąwszy wiek 80 lat. Spoczywa w Tuchowie. Pełnił zakonną posługę we wspólnotach w
Braniewie, Tuchowie, Toruniu, Łomnicy i w Warszawie. Był zwłaszcza
zakrystianinem,
gospodarzem i furtianem. Wyjeżdżając na Litwę i Białoruś w czasach
komunistycznych, przewoził literaturę religijną, książki, monstrancje i
kielichy. Cieszył się zaufaniem i wielkim autorytetem wśród tamtejszego
duchowieństwa. Był pogodny, opanowany, sumienny, pokorny, posłuszny i
oszczędny.
Requiescant in
pace. Amen
19.10
In Congregatione
![](Separate.jpg)
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
20.10
In Congregatione
O. Jan
Igielski (1915-2005) Stróże - Gliwice (90)
![](Separate.jpg)
![O. Jan Iglieski CSSR](Igielski_J1.jpg)
O. Jan Igielski,
ur. 12 stycznia 1915 r. w Stróżach, w diecezji tarnowskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1936 r. Święcenia kapłańskie przyjął 29
czerwca 1941 r. Zmarł 20 października 2005 r. w Gliwicach, w wieku 90
lat. Wraz z o. Piekarskim ocalał z wojennej pożogi w
Warszawie (1944).
Kapłańsko-zakonną
posługę pełnił we wspólnotach
w Braniewie, Toruniu, Lubaszowej, Głogowie,
Warszawie na ul.
Karolkowej, Zamościu, Bielsku-Białej i w Gliwicach. Był misjonarzem,
duszpasterzem, budowniczym, a także kapelanem sióstr. W Braniewie
odbudował
spalony klasztor i kościół, w Toruniu budował kościół, w Lubaszowej dom
wakacyjny, w Żdanowie kościół. Jego pracowitość wynikała z modlitwy.
Był cenionym spowiednikiem. Doświadczony różnymi chorobami, znosił je
mężnie i z poddaniem się woli Bożej.
Requiescant in
pace. Amen
21.10
In Congregatione
![](Separate.jpg)
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
22.10
In Congregatione
O. Jan
Piekarski (1924-2012) Kraków - Warszawa (88)
![](Separate.jpg)
![O. Jan Piekarski CSSR](Piekarski_J1.jpg)
O. Jan Piekarski,
ur. 16 października 1924 r. w Krakowie. Profesję zakonną złożył 2
lutego 1941 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 kwietnia 1949 r. Zmarł
22 października 2012 r. w szpitalu w Warszawie, przeżwyszy 88 lat. Tylko
on i o. Igielski ocaleli z rzezi redemptorystów i mieszkańców Woli
podczas Powstania Warszawskiego w 1944 roku. Pełnił kapłańsko-zakonną posługę we wspólnotach w Bardzie, Wrocławiu, Krakowie i w Warszawie.
Przez wiele lat posługiwał w
Rzymie. Był ekonomem prowincji, a w latach 1965-1969 prowincjałem. Za
jego kadencji erygowano dom zakonny w Lubaszowej oraz otwarto dom
wypoczynkowy w Rowach. W Rzymie był ekonomem domu generalnego oraz
wicerektorem, prokuratorem misji zagranicznych, duszpasterzem sióstr,
przewodnikiem i opiekunem pielgrzymów. W latach 1981–1992 był delegatem
Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski w Rzymie. Był blisko Ojca
Świętego Jana Pawła II. Dzięki jego pomocy i zaangażowaniu, wielu
Polaków skorzystało we Włoszech ze specjalistycznego leczenia (138
chorych). Zawsze
starał się być wierny Bogu i ludziom. Cenne jest wspomnienie Zofii Rudyk,
siostry o. Jana (oryg. Vimeo).
Requiescant in
pace. Amen
23.10
In Congregatione
![](Separate.jpg)
Benedicamus
Domino!
Requiescant in
pace. Amen
24.10
In Congregatione
O.
Rafał
Raczko (ur. 24.10.1868 - 1944) Kielce - Warszawa
44 (75)
![](Separate.jpg)
![O. Rafal Raczko CSSR](Raczko_R1.jpg)
O. Rafał Raczko,
ur. 24 października 1868 r. w Kielcach. Święcenia kapłańskie otrzymał
25 lipca 1891 roku. Pracował jako wikariusz w Dzierzgowie i w Kielcach,
a
następnie jako proboszcz w Nawarzycach i w Kielcach. Wstąpił do
Zgromadzenia już jako kapłan
i złożył profesję zakonną 13
listopada 1914 roku. Został zamordowany przez Niemców 6
sierpnia 1944
r. w Warszawie, w wieku 75 lat. Redemptorystowską posługę pełnił we wspólnotach w
Tuchowie,
Warszawie i w Toruniu. Tak zwany "drugi nowicjat" ukończył na Świętej
Górze w Czechach. Był dobrym misjonarzem i
kaznodzieją. Porywał wymową, a głębokie jego życie wewnętrzne dodawało
duchowej mocy jego słowom.
Requiescant in
pace. Amen
25.10
In Congregatione
O. Stanisław
Skowronek (1925-2004) Wólka Łamana - La Plata (79)
![](Separate.jpg)
![O. Stanislaw Skowronek CSSR](Skowronek_S1.jpg)
O. Stanisław Skowronek,
ur. 30 lipca 1925 r. w Wólce Łamanej, w diecezji przemyskiej. Profesję
zakonną złożył 15 sierpnia 1946 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 21
czerwca 1953 r. Ukończył tirocinium w Warszawie. Następnie posługiwał w
Zamościu jako misjonarz i kapelan szpitala. W 1956 r. wrócił do
Warszawy, gdzie pracował jako kapelan szpitala i katecheta. W 1970 r.
ukończył studia katechetyczne na ówczesnej Akademii Teologii
Katolickiej. W 1973 r. wyjechał do Nigru (Afryka), jednak ze względu na
bardzo trudne warunki klimatyczne i problemy zdrowotne wrócił do
Polski. Pracował w Głogowie jako katecheta. W dn. 1 sierpnia 1976 roku
wyjechał
do Argentyny, gdzie pracował w Villa Ángela, Posadas i w Quilmes, a od
1994 roku w studentacie w La Plata, jako spowiednik i kapelan kaplicy
przy cmentarzu. Zmarł 25 października 2004 roku w La Plata, w wieku 79
lat. Spoczywa z innymi wspołbraćmi na cmentarzu w Quilmes.
Requiescant in
pace. Amen
26.10
In Congregatione
O. Stefan
Urbanowicz (1944-2001) Kostopol - Gdynia (57)
![](Separate.jpg)
![O. Stefan Urbanowicz CSSR](Urbanowicz_S1.jpg)
O. Urbanowicz
Stefan,
ur. 2 września 1944 r. w Kostopolu k. Równego, na Białorusi. Profesję
zakonną złożył 16 października 1970 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 17
sierpnia 1976 r. Zmarł 26 października 2001 r. w Gdyni, w wieku 57 lat.
Pracował głównie jako misjonarz, pełniąc redemprystowską we wspólnotach w Bardzie,
Braniewie, Szczecinku i Gdyni. Był bezkonfliktowy, braterski, zawsze
otwarty na innych, dyspozycyjny i serdeczny.
Requiescant in
pace. Amen
27.10
In Congregatione
O. Stanisław
Reczek (1939-2020) Żurowa - Lubaszowa (81)
![](Separate.jpg)
![O. Stanislaw Reczek C.SS.R.](Reczek_S1.jpg)
O. Stanisław Reczek,
ur. 11 września 1939 roku w Żurowej (powiat Jasło), z rodziców Jana i
Heleny zd. Mikrut. Od najmłodszych lat pragnął zostać kapłanem. Za
namową swojego proboszcza skierował swoje kroki do redemptorystów w
Tuchowie. W międzyczasie zlikwidowano jednak redemptorystowski juwenat
w Toruniu, więc rozpoczął naukę w tuchowskim liceum, uczęszczając
jednocześnie na lekcje języka łacińskiego do klasztoru na Lipowym
Wzgórzu. Tam widział, jak żyją redemptoryści i choć budziły się pewne
wątpliwości co do wyboru drogi życia, to jednak przełomowe okazały się
misje parafialne w Żurowej, które prowadzili redemptoryści. Biorąc
udział w tej misji, tak się zapalił głoszonymi przez ojców misjonarzy
kazaniami, że postanowił sam zostać redemptorystą. Po ukończeniu
nowicjatu w Łomnicy Zdroju złożył pierwsze śluby zakonne w dniu 15
sierpnia 1956 roku. Profesję wieczystą złożył 2 sierpnia 1961 roku, zaś
święcenia kapłańskie przyjął 19 lipca 1964 roku z rąk abpa Jerzego
Ablewicza. W 1966 roku ukończył Tirocinum misyjne, a następnie podjął
posługę misjonarską w we wspólnotach zakonnych w Toruniu (1966-1967), w
Bardzie (1967-1970), w Krakowie (1970-1971), w Warszawie przy ul.
Pieszej (1972-1981) i w Warszawie przy ul. Karolkowej (1981-1990). Od
1990 roku został kapelanem sióstr redemptorystek
w Bielsku-Białej i
nadzorował jednocześnie budowę ich klasztoru. W latach 2005-2008 był
przełożonym nowo ustanowionej wspólnoty redemptorystów w
Bielsku-Białej. Następnie posługiwał jako kapelan szpitala w Gliwicach
(2008-2009), z kolei jako duszpasterz w Skarżysku-Kamiennej
(2009-2017), a od 2017 roku przebywał w Lubaszowej. Obdarzony
talentem poetyckim,
tworzył słowa do różnych pieśni, zwłaszcza poświęconych Maryi i świętym
redemptorystom. Opublikował dwa tomiki wierszy: „Co mi w duszy gra”
oraz „Z mego serca płynie piękne słowo”. Zmarł w Lubaszowe w dn. 27
października 2020 roku, w wieku 81 lat, z czego 65 lat w życiu
zakonnym, a 57 w posłudze kapłańskiej. Spoczywa w Tuchowie.
Requiescant in
pace. Amen
28.10
In Congregatione
O. Adolf
Żółtowski (1870-1934)
Jarogniewice - Mościska (64)
O. Edmund
Górski (ur. 28.10.1875 - 1944) Miechów - Warszawa
44 (68)
![](Separate.jpg)
![O. Adolf Zoltowski CSSR](Zoltowski_A1.jpg)
O. Adolf
Żółtowski,
ur. 19 sierpnia 1870 r. w Jarogniewicach, w diecezji poznańskiej.
Ukończył seminarium w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał 11
października 1896 r. Jako administrator parafii w Nekli, wraz ze swym
ojcem wystawił tam swoim kosztem kościół parafialny. Przyjęty do
Zgromadzenia, złożył profesję zakonną 2 lutego 1902 r. Zmarł 28
października 1934 r. w Mościskach, przeżywszy 64 lata. Swym majątkiem
przyczynił się znacznie do zbudowania klasztorów w Maksymówce i
Krakowie. Głównym polem jego działalności było wychowanie zakonnej
młodzieży. Przez długie lata był prefektem Studentatu, lektorem,
magistrem Nowicjatu, rektorem. Odznaczał się głębszym życiem
wewnętrznym i duchem zakonnym.
![O. Edmund Gorski CSSR](Gorski_E1.jpg)
O. Edmund Górski,
ur. 28 października 1875 r. w Miechowie, w diecezji kieleckiej. Studia
teologiczne odbywał w seminarium w Warszawie. Świecenia kapłańskie
otrzymał 28 października 1898 r. Pracował jako wikariusz w Kazimierzy
Wielkiej, Sosnowcu i Kielcach oraz jako proboszcz w Skale. Był ojcem
duchownym w seminarium kieleckim. Po wstąpieniu do Zgromadzenia złożył
profesję zakonną 2 sierpnia 1914 r. Został zamordowany przez Niemców 6
sierpnia 1944
r. w Warszawie, w wieku 68 lat. Kapłańsko-zakonną posługę pełnił we wspólnotach w Maksymówce, w Warszawie (gdzie był
rektorem),
na Stawkach w Toruniu i w Tuchowie, oraz jako superior hospicjum
w Lublinie.
Głosił wiele rekolekcji dla kapłanów, sióstr zakonnych i kleryków. Jako
przełożony miał dobre i otwarte dla każdego serce.
Requiescant in
pace. Amen
29.10
In Congregatione
Br. Marian
-
Paweł Pastucha (1898-1975) Tarnów - Gliwice
(76)
O. Antoni
Lisiak (1907-1986) Kłodzisko - Toruń
(79)
O. Stanisław
Marczak (1927-2014) Mariantów - Tuchów
(87)
![](Separate.jpg)
![brak zdjecia](cssr_memo10.jpg)
Br. Marian - Paweł
Pastucha,
ur. 28 grudnia 1898 r. w Tarnowie. Profesję zakonną złożył 30 listopada
1919 r. Zmarł nagle w Gliwicach, w dn. 29 października 1975 r., w wieku
76
lat. Pełnił zakonną
posługę we wspólnotach w Krakowie, Zamościu, Szczecinku i w Gliwicach.
Był
furtianem, kucharzem, zakrystianem, ekonomem i organistą. Wspomagał
ubogich i potrzebujących, którzy przychodzili do furty. Odznaczał się
pracowitością, cierpliwością i dobrocią dla wszystkich.
![O. Antoni Lisiak CSSR](Lisiak_A1.jpg)
O. Antoni Lisiak,
ur. 17 maja 1907 r. w Kłodzisku, w diecezji poznańskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1930 r. Święcenia kapłańskie przyjął 11
sierpnia 1935 r. Zmarł w Toruniu, w dn. 29 października 1986 r.,
ukończywszy
79 lat życia. Pełnił
kapłańsko-zakonną posługę we
wspólnotach w Warszawie i w Głogowie. Jego życie było
przepełnione misjonarską pracą. Słowo Boże głosił prosto, z głęboką
wiarą i wewnętrznym przekonaniem. Był rektorem w Zamościu. Odznaczał
się pracowitością, prostotą, pobożnością. Oczekiwał na śmierć
świadomie, z ufnością i w pokoju ducha.
![O. Stanislaw Marczak CSSR](Marczak_S1.jpg)
O. Stanisław Marczak,
ur. 18.03.1927 r. w Mariantowie k. Konina, w diecezji włocławskiej.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1948 r. Święcenia kapłańskie
otrzymał 19 czerwca 1955 r. Zmarł 29 października 2014 r. w Tuchowie,
przeżywszy 87 lat. Redemptorystowską posługę pełnił we wspólnotach ww Toruniu, Zamościu, Głogowie, Szczecinku,
Tuchowie, Łomnicy-Zdroju, Lubaszowej, Braniewie i w Warszawie. W 1970
r.
wyjechał na misje do Argentyny. Posługiwał w Villa Angela, San Pedro,
Quilmes i w Posadas. Do Polski wrócił w 1992 r. Następnie pracował jako
duszpasterz w Makarowcach na Białorusi, oraz w Kazachstanie: w
Pietropawłowsku, Tonkoszurówce i Kellerówce, a także w Truskawcu na
Ukrainie. Od 2003 r. posługiwał w Zamościu, Szczecinie, Braniewie i w
Tuchowie, gdzie spoczywa.
Requiescant in
pace. Amen
30.10
In Congregatione
Br.kl.
Marian
Dzierzgwa (ur. 30.10.1924 - 1944) Skarżysko Kamienna -
Warszawa
44 (19)
O. Józef
Kapusta (ur. 30.10.1916 -
1944) Wróżenice - Warszawa
44 (27)
![](Separate.jpg)
![Br. Kleryk Marian Dzierzgwa (CSSR)](Dzierzgwa_M1.jpg)
Br. kl. Marian Dzierzgwa,
ur. 30 października 1924 r. w Skarżysku Kamiennej, w diecezji
sandomierskiej. Profesję zakonną złożył 2 lutego 1942 r. Został
zamordowany przez Niemców 6
sierpnia 1944 r. w Warszawie, w wieku 19 lat.
![O. Jozef Kapusta CSSR](Kapusta_J1.jpg)
O. Józef Kapusta,
ur. 30 października 1916 r. we Wróżenicach, w diecezji krakowskiej.
Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1935 r. Święcenia kapłańskie
otrzymał 29 czerwca 1941 r. Został zamordowany przez Niemców 6
sierpnia 1944 r. w Warszawie, przeżywszy 27 lat.
Redemptorystowską posługę pełnił w
Tuchowie jako misjonarz ludowy.
Requiescant in
pace. Amen
31.10
In Congregatione
O. Leon
Pyżalski (1883-1974)
Niedźwiedza - Loreto (91)
![](Separate.jpg)
![O. Leon Pyzalski CSSR](Pyzalski_L1.jpg)
O. Leon Pyżalski,
ur. 6 czerwca 1883 r. w Niedźwiedzi, w diecezji poznańskiej. Profesję
zakonną złożył 2 sierpnia 1901 r. Święcenia otrzymał 28 lipca 1907 r.
Zmarł 31 października 1974 r. w Loreto w USA, w wieku 91 lat. Pełnił redemptorystowską posługę we wspólnotach w Tuchowie, Krakowie,
Kościanie, Toruniu i w Maksymówce. Prowadził
działalność pisarską i był kierownikiem duchowym. Głosił rekolekcje
osobom duchownym. Był przełożonym w Tuchowie, gdy budowane były wieża i
skrzydło zachodnie klasztoru tuchowskiego. Jako ekonom prowadził budowę
w Toruniu na Bielanach. Przebudowywał dom w Zamościu, budował dom we
Lwowie. Uczestniczył w Kapitule Generalnej w 1936 r. Wyjeżdżał do
Stanów Zjednoczonych, by znaleźć środki materialne na ukończenie prac
przy budynku klasztoru na pomieszczenie Studentatu.