In memoriam redemptoristarum

Provinciae Varsaviensis
qui in Deo sunt




 «  APRILIS  »

Sancti & beati
OMNES :: Elenchus :: Novissimi :: AETAS
Benonici :: Warszawa 1944
Styczeń :: Luty :: Marzec :: Kwiecień :: Maj :: Czerwiec
Lipiec :: Sierpień :: Wrzesień :: Październik :: Listopad :: Grudzień
C.Ss.R.
:: EXPECTANTES


[01] [02] [03] [04] [05] [06] [07]
[08] [09] [10] [11] [12] [13] [14]
[15] [16] [17] [18] [19] [20] [21]
[22] [23] [24] [25] [26] [27] [28]
[29] [30]

Requiescant in pace. Amen
01.04
In Congregatione

O. Franciszek Majgier (ur. 1 kwietnia 1881-1944)
Strzelczyska - Warszawa 1944
(63)
Janina Szymańska, oblatka C.SS.R. (12.10.2023)
ur. 08.05.1947, Niedźwiednik
zm. 01.04.2025, Bardo


O. Franciszek Majgier CSSR
O. Franciszek Majgier, ur. 1 kwietnia 1881 w Strzelczyskach, w diecezji przemyskiej. Profesję zakonną złożył 2 grudnia 1899 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 czerwca 1906 r. Podczas pierwszej wojny światowej pracował w Mautern, Linz pośród polskich uchodźców oraz w szpitalach wojskowych. Później został przeniesiony do w Zamościa. Pełnił posługę ekonoma. Był dobrym, radosnym, wrażliwym na innych misjonarzem. Został zamordowany w Warszawie przez Niemców 6 sierpnia 1944 r, w wieku 63 lat.

Janina Szymańska, oblatka CSSR
Janina Szymańska, ur. 08.05.1947 roku w Niedźwiedniku, była z zawodu inżynierem leśnictwa. Należała do redemptorystowskiej wspólnoty parafialnej w Bardzie. Wraz z mężem wychowała troje dzieci, regularnie uczestnicząc w życiu parafii. Pani Janina posługiwała przez 21 lat w kancelarii parafialnej jako sekretarka, wypełniając solidnie i profesjonalnie swoje obowiązki. Od dziesięciu lat była też główną zelatorką róż różańcowych istniejących przy parafii. Należała do rady parafialnej oraz do parafialnego koła Caritas. Posługując w kancelarii parafialnej poznawała redemptorystowski charyzmat i starała się docierać do osób potrzebujących wsparcia moralnego i materialnego. Odpisywała chętnie na przychodzące do sanktuarium listy od osób samotnych i starszych oraz chorych i więźniów, podejmując się w ten sposób ich ewangelizacji. Kiedy zapadła na chorobę onkologiczną, przebywając w szpitalu zachęcała ludzi do modlitwy różańcowej. Rozdała wiele różańców i obrazków pośród pacjentów i personelu medycznego prosząc ich, aby powierzali swe sprawy Panu Bogu. Sama przyjmowała i znosiła swoją chorobę z wielką wiarą włączając ją w krzyż Chrystusa Pana. Odeszła do Domu Ojca w dn. 1 kwietnia 2025. Spoczywa w Bardzie.


   Św. Jan Paweł II (1929-2005) Papież

Karol Wojtyła, ur. 18 maja 1920 w Wadowicach,
zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie
Gloria Deo!

Bł. Mykolay Czarneckyj C.Ss.R. (1884-1959)

Микола́й Чарне́цький
Episcopus, Martyr

ur. 14 grudnia 1884 w Siemakowcach,
zm. 2 kwietnia 1959 we Lwowie

Gloria Deo!


Requiescant in pace. Amen
02.04
In Congregatione

O. Franciszek Kaczewski
ur. 02.04.1913 Łękawica
zm. 06.06.1944  Warszawa 1944
(31)

Br.kl. Bartłomiej Faron (1803-1832)
Maszkowice - Tarnoskała
(29)
Ks. Marcin Skwierczyński, oblat C.SS.R. (25.01.1889)
ur. 1810 Tłuste
zm. 02.04.1895 Przemyśl (ok. 85)
Ks. inf. Ludwik Jurkowski, oblat C.SS.R. (04.12.1888)
ur. 1818 - zm. 02.04.1894 Lwów (ok. 76)
Br. Stefan - Józef Kurzeja (1878-1945)
Kamienica - Tuchów
(66)


O. Franciszek Kaczewski CSSR
O. Franciszek Kaczewski, ur. 2 kwietnia 1913 r. w Łękawicy, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1934 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 sierpnia 1939 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Lublinie i w Warszawie. Po ukończeniu Drugiego Nowicjatu pracował jako misjonarz. Został zamordowany przez Niemców w dn. 6 sierpnia 1944 r. w Warszawie, w wieku 31 lat.


Br. kl. Bartłomiej Faron, ur. 1803 r. w Maszkowicach, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 4 listopada 1829 roku. Należał do wspólnoty domu w Piotrkowicach, gdzie pracował jako nauczyciel języka łacińskiego w miejscowej szkole. Zmarł jako subdiakon 2 kwietnia 1833 roku w Tarnoskale, w wieku 26 lat.

Br. Stefan - Jozef Kurzeja CSSR
Br. Stefan - Józef Kurzeja, ur. 14 czerwca 1878 roku w Kamienicy, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 kwietnia 1908 roku. Posługiwał w Krakowie, Mościskach i w Toruniu. Pracował w Zgromadzeniu jako krawiec. Po wybuchu pierwszej wojny światowej został powołany do wojska i walczył na froncie wschodnim oraz był sanitariuszem na froncie włoskim. W sierpniu 1919 roku zwolniony z wojskowych szeregów powrócił do klasztoru. Był pracowity, cichy i pobożny. Zmarł 2 kwietnia 1945 roku w Tuchowie, w wieku 66 lat.



Requiescant in pace. Amen

03.04
In Congregatione
O. Wojciech Styka (1864-1932)
Mrowla - Mościska
(68)



O. Wojciech Styka, ur. 26 marca 1864 roku w Mrowli, w diecezji przemyskiej. Profesję zakonną złożył 9 listopada 1884 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 7 sierpnia 1890 roku. Pełnił Pełnił redemptystowską posługę w Tuchowie i w Mościskach. Był wybitnym misjonarzem. Przeprowadził łącznie 700 prac misyjnych i rekolekcyjnych. Był rektorem, spełniał też obowiązki ministra. Cechowały go serdeczność i radość. Zmarł 3 kwietnia 1932 roku w Mościskach, w wieku 68 lat.


Requiescant in pace. Amen

04.04
In Congregatione
Waleria Więckowska, oblatka C.SS.R. (02.02.1910)
ur. 14.11.1863 Rożnowice
zm. 4.04.1942 Rzepiennik Biskupi (78)
Br. Kasper - Antoni Kaletka
(1902-1979) Jaszczurowa - Gliwice (
77)
Kazimierz Mikołajski, oblat C.SS.R. (08.03.1978)
ur. 30.08.1920 - zm. 04.04.1998 Toruń (77)
O. Stanisław
Czyż (1931-2014)
Tadeuszów - Elbląg
(83)


Br. Kasper - Antoni Kaletka CSSR
Br. Kasper - Antoni Kaletka, ur. 24 stycznia 1902 roku. w Jaszczurowej, w diecezji krakowskiej. Profesję zakonną złożył 2 lutego 1929 roku. Pełnił redemptorystowską posługę w Łomnicy, Tuchowie, Krakowie, Toruniu i w Braniewie, zwłaszcza jako kucharz i ogrodnik. Był zawsze miły, pracowity i pobożny. Zmarł 4 kwietnia 1979 roku w Gliwicach, w wieku 77 lat.

O. Stanislaw Czyz CSSR
O. Stanisław Czyż, ur. 8 Stycznia 1931 roku w Tadeuszowie koło Opatowa, w diecezji sandomierskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1951 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 6 kwietnia 1958 roku. Pracował jako misjonarz, rekolekcjonista i duszpasterz w Skarżysku-Kamiennej, Toruniu, Gdyni i w Elblągu. Pisał wiersze, które zostały opublikowane w 1996 roku. przez wydawnictwo Homo Dei w tomiku pt. Nad Polską błysła (pseudonim: Czysław). Wydał także wspomnienia z okresu II Wojny światowej Między Wisłą a Kamienną: wspomnienia 1939–1945. Układał również teksty pieśni ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Zmarł 4 kwietnia 2014 roku w szpitalu w Elblągu, w wieku 83 lat.


Requiescant in pace. Amen

05.04
In Congregatione
Bp Anatol Wincenty Nowak, oblat C.SS.R. (1900)
ur. 12.10.1862 Kańczuga
zm. 05.04.1933 Przemyśl (70)
O. Kazimierz
Suchan
(1922-1980)
Tuchów - Toruń
(58)


O. Kazimierz Suchan CSSR
O. Kazimierz Suchan, ur. 7 marca 1922 roku w Tuchowie. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1946 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1952 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Toruniu, Braniewie, Wrocławiu. Był dobrym misjonarzem i katechetą, a także ministrem we wspólnocie. Był bardzo towarzyski i jednocześnie bardzo wrażliwy na drugiego człowieka. Zmarł w Toruniu, w dn. 5 kwietnia 1980 roku w wieku 58 lat.


Requiescant in pace. Amen

06.04
In Congregatione
O. Jan Biłko (1877-1972)
Lesznia Wyżna - Tuchów (94)
O. Józef Jarosz (1916-1989)
Faściszowa - Toruń (72)
O. Kazimierz Lasak (1934-2005)
Biały Dunajec - Kraków (70)
O. Stanisław Ziobroń (1949-2014)
Wola Wadowska - Kraków (66)
O. Stanisław
Majgier (1927-2015)
Kraków - Paczków
(88)
O. Marian Brudzisz (1930-2022)
Rożnowice - Tuchów (91)




O. Jan Bilko CSSR
O. Jan Biłko, ur. 23 czerwca 1877 roku w Leszni Wyżnej, w diecezji wrocławskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 lipca 1902 roku. Jako proboszcz w Zebrzydowicach wstąpił do Zgromadzenia. Profesję zakonną złożył 12 sierpnia 1918 roku. Był rektorem we Lwowie, Warszawie i Gliwicach, a także ekonomem prowincji oraz ministrem różnych klasztorów. Pełnił posługę prefekta braci koadiutorów oraz Drugiego Nowicjatu. Opracował podręcznik "Drugi Nowicjat". Jako misjonarz propagował ideę trzeźwości rodzin. Jego kazania cechowały prostota i praktyczność. Był człowiekiem bardzo zaradnym, dokładnym i uczciwym. Zmarł w Tuchowie, w dn. 6 kwietnia 1972 roku, osiągnąwszy sędziwy wiek 94 lat.

O. Jozef Jarosz CSSR
O. Józef Jarosz, ur. 12 lipca 1916 roku w Faściszowej, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1935 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1941 roku. Całe jego życie poświęcone było wychowaniu młodzieży zakonnej. Był socjuszem w Krakowie i w Toruniu, dyrektorem Juwenatu, prefektem Studentatu oraz magistrem Nowicjatu. Ponadto w Toruniu pracował w duszpasterstwie. Cechowały go szczera pobożność i wielkie umiłowanie Zgromadzenia, zwłaszcza zakonnej młodzieży. Zmarł w Toruniu, w dn. 6 kwietnia 1989 roku, przeżywszy 72 lata.

O. Kazimierz Lasak CSSR
O. Kazimierz Lasak, ur. 16 sierpnia 1934 roku w Białym Dunajcu, w archidiecezji krakowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1952 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 24 sierpnia 1958 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Paczkowie, Skarżysku Kamiennej, Elblągu, Zamościu, Głogowie i Krakowie. Był katechetą, sekretarzem prowincji, pomocnikiem w duszpasterstwie. Pomimo choroby od pierwszego roku kapłaństwa podejmował każdą pracę. Dzięki swojemu silnemu charakterowi wytrwale dźwigał krzyż choroby. Zmarł 6 kwietnia 2005 roku w Krakowie, w wieku 70 lat.

O. Stanislaw Ziobron CSSR
O. Stanisław Ziobroń, ur. 16 maja 1947 roku w Woli Wadowskiej, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1968 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 13 czerwca 1974 roku. Pracował jako misjonarz, rekolekcjonista i duszpasterz w Łomnicy-Zdroju, Tuchowie, Krakowie, gdzie był również ekonomem i budowniczym nowego skrzydła klasztoru, w Kościelisku, Gliwicach i w Manville, w stanie New Jersey (USA). Był kapelanem Sióstr Matki Miłości Naszej Pani Dobrej i Nieustającej Pomocy w Krakowie. Odznaczał się otwartością, pogodą ducha, łatwością nawiązywania kontaktów i życzliwym nastawieniem do innych. Zmarł 6 kwietnia 2014 roku, w szpitalu w Krakowie, przeżywszy 66 lat.

O. Stanislaw Majgier CSSR
O. Stanisław Majgier urodził się 4 sierpnia 1927 roku w Krakowie. Miał młodszego brata Tadeusza, który również został redemptorystą. W 1946 roku został przyjęty do nowicjatu. Rok później, 2 sierpnia 1948 roku złożył śluby zakonne w Zgromadzeniu Najświętszego Odkupiciela i po odbyciu studiów filozoficzno-teologicznych w WSD Redemptorystów w Tuchowie, w dniu 19 czerwca 1955 roku przyjął święcenia prezbiteratu z rąk ks. bpa Włodzimierza Jasińskiego. Pracował jako duszpasterz, misjonarz i rekolekcjonista. Przeprowadził ok. 200 prac apostolskich. Pełnił redemptystowską posługę w domach zakonnych w Łomnicy-Zdroju, Wrocławiu i w Paczkowie (przez 43 lata). Zmarł 6 kwietnia 2015 roku w Paczkowie, w 60 roku kapłaństwa i 68 roku życia zakonnego, przeżywszy 87 lat. Po zamknięciu domu zakonnego w Paczkowie, ciało o. Stanisława przeniesiono w marcu 2021 roku do Głogowa, gdzie spoczywa w kwaterze redemptorystów, obok brata Tadeusza Majgiera (1932-2011).

O. Marian Brudzisz C.SS.R.
O. Marian Brudzisz urodził się 8 września 1930 roku w Rożnowicach (diecezja tarnowska) z rodziców Wojciecha i Marii z domu Róż. Pierwszą profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1948 roku w Łomnicy-Zdroju, zaś profesję wieczystą 2 sierpnia 1953 roku w Tuchowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 czerwca 1955 roku z rąk abpa Włodzimierza Jasińskiego w Tuchowie. W latach 1956-1960 odbywał na KUL studia teologiczne, jak również studia z zakresu historii Kościoła. Po ich ukończeniu pracował jako duszpasterz w Zamościu (1960-1962). Następnie był wykładowcą historii, geografii, nauki o Polsce i świecie współczesnym oraz biologii w tajnym juwenacie w Braniewie i Łomnicy-Zdroju (1962-1965), a potem także w Tuchowie (1965-1966). Po uzyskaniu tytułu doktora historii w marcu 1967 r., podjął wykłady z historii Kościoła w WSD Redemptorystów w Tuchowie. Z niezwykłym zaangażowaniem pełnił także funkcję dyrektora seminaryjnej biblioteki, którą organizował na nowo (1967-1985). W latach 1970-1980 dostarczał książki teologiczne dla księży i katolików świeckich w ówczesnej Czechosłowacji oraz uczestniczył w przygotowaniu kandydatów do kapłaństwa, organizując tajne święcenia. W latach 1987-1989 pracował w Archiwum Generalnym w Rzymie, zaś w latach 1989-2001 był dyrektorem Biblioteki Akademii Alfonsjańskiej, którą zmodernizował. W 2002 roku. powrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie, gdzie kontynuował badania nad historią Zgromadzenia i pracą redemptorystów wśród Polonii. Współpracował z Instytutem Historii Zgromadzenia Redemptorystów w Rzymie, stając się autorem poważnych artukułów w czasopiśmie naukowym Spicilegium Historicum C.SS.R. W grupie historyków Zgromadzenia (zwłaszcza o. Giuseppe Orlandi, o. Francesco Chiovaro i Otto Weiss), współdziałał w projekcie wydania historii Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela. Na gruncie ojczyźnianym pozostawał we współpracy z Encyklopedią Katolicką, a także z Ośrodkiem Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL. Uniwersytet ten w 2016 roku uhonorował go prestiżową Nagrodą Naukową im. Ireny i Franciszka Skowyrów. Współpracował ponadto z Polskim Słownikiem Biograficznym oraz ze Słownikiem Polskich Teologów Katolickich. Uporządkował ponadto Archiwum Polskiej Misji Katolickiej we Francji (kilkunastomiesięczną pracę zakończył w 2014 roku). Pozostanie cenionym autorem licznych artykułów i haseł encyklopedycznych poświęconych redemptorystom i polskiej emigracji, zwłaszcza we Francji oraz kilku poczytnych pozycji książkowych. Kilkanaście ostatnich miesięcy życia spędził w Tuchowie, gdzie zmarł w dniu 6 kwietnia 2022 roku, przeżywszy 74 lata życia w zakonnej konsekracji, a 67 lat w kapłańskiej posłudze redemptorysty. Spoczywa w Tuchowie.

Requiescant in pace. Amen
07.04
In Congregatione
Br. Stefan Bogacz (ur. 7.04.1917)
Radgoszcz - Warszawa 1944
(27)
O. Władysław Szołdrski (1884-1971)
Kliczków Wielki - Wrocław (86)
O. Józef Kosiarski (1928-1993)
Brzyska Wola - Gliwice (65)
O. Jan
Cygnar (1940-2007)
Olszyny - Sermoneta
/Tuchów (67)


Br. Stefan Bogacz CSSR
Br. Stefan Bogacz, ur. 7 kwietnia 1917 roku. w Radgoszczy, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 lutego 1937 roku. Pełnił zakonną posługę w Toruniu i w Warszawie. Był krawcem. Odznaczał się duchem modlitwy. Został zamordowany przez Niemców 6 sierpnia 1944 roku w Warszawie, w wieku zaledwie 27 lat.

O. Wladyslaw Szoldrski CSSR
O. Władysław Szołdrski, ur. 22 kwietnia 1884 roku w Kliczkowie Wielkim, w diecezji włocławskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 października 1906 roku. Do Zgromadzenia wstąpił jako kapłan. Profesję zakonną złożył 2 lutego 1909 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Krakowie, Tuchowie, Toruniu, Wrocławiu i w Warszawie. Był prefektem braci i wykładowcą w Studentacie. W życiu prowincji i Kościoła w Polsce zaznaczył się przede wszystkim jako historyk. Opracował m.in. wielotomowy zbiór dokumentów dotyczących św. Klemensa pod tytułem Monumenta Hofbaueriana. Pisał żywoty naszych świętych, życiorysy innych redemptorystów, wspomnienia o współbraciach polskich, historię sanktuarium w Tuchowie. Opracował i dokumentował całe życie Prowincji. Wyjeżdżał także na misje. Pozostawił pamięć cichego, świątobliwego i bardzo pracowitego zakonnika. Zmarł 7 kwietnia 1971 roku we Wrocławiu, przeżywszy 86 lat.

O. Jozef Kosiarski CSSR
O. Józef Kosiarski, ur. 2 kwietnia 1928 roku w Brzyskiej Woli koło Leżajska, w diecezji przemyskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1949 roku. Na kapłana został wyświęcony 17 czerwca 1956 roku. Ukończył Tirocinium. Jako misjonarz pełnił posługę w Bardzie Śląskim i w Lubaszowej, a także w Głogowie i w Gliwicach. Uczył też katechezy w szkole. Wiele spowiadał. Był przywiązany do Tradycji Kościoła, nieustępliwy w poszukiwaniach i dociekaniach, dużo czytał. Miał zamiłowanie do filozofii. Zmarł 7 kwietnia 1993 roku w Gliwicach, w wieku 65 lat.

O. Jan Cygnar CSSR 

O. Jan Kazimierz Cygnar, ur. 7 stycznia 1940 roku w Olszynach, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1957 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 19 lipca 1964 roku. Pełnił posługę kapłańsko-zakonną w Zamościu, Tuchowie, Argentynie, Brazylii, Boliwii i w Rzymie. Był wykładowcą prawa kanonicznego w WSD, prefektem braci, kuratorem sióstr służebniczek w Dębicy, a na koniec tłumaczem dokumentów w Zarządzie Generalnym w Rzymie. Był serdeczny, usłużny i bardzo lubiany. Odznaczał się pracowitością, dyspozycyjnością i odpowiedzialnością za redemptorystowskie dzieło misyjne. Zmarł śmiercią tragiczną w dn. 7 kwietnia 2007 roku w pobliżu Sermoneta (Lacjum) we Włoszech, przeżywszy 67 lat. Został pochowany w Tuchowie.


Requiescant in pace. Amen

08.04
In Congregatione
Br. Kl. Jan Kurzeja (1919-1941)
Kamienica - Kraków (22)
Br. Konstanty - Wojciech
Zielkowski
(1921-2000) Kazimierzów - Bardo
(79)



Br. kl. Jan Kurzeja, ur. 1 stycznia 1919 roku. w Kamienicy, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 lipca 1938 roku. Był pobożny, pilny, zdolny i usłużny. Ciężka choroba nerek przyczyniła się do przedwczesnej śmierci, w wieku 22 lat. Zmarł 8 kwietnia 1941 roku w Krakowie.

Br. Konstanty - Wojciech Zielkowski CSSR
Br. Konstanty - Wojciech Zielkowski, ur. 9 czerwca 1921 roku w Kazimierzowie, w diecezji warszawskiej. Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1964 roku. Posługiwał w Elblągu, Gliwicach, Wrocławiu i Bardzie. Pełnił funkcję furtiana, kucharza i zakrystiana. W Bardzie prowadził także sklepik klasztorny. Powierzone mu zadania wypełniał zawsze bardzo sumiennie. Miał w Zgromadzeniu młodszego rodzonego brata, Bolesława, o imieniu zakonnym Bernard, który ostatnie 38 lat życia posługiwał również w Bardzie, a zmarł w dn. 6 lipca 2020 roku. Br. Konstanty zmarł w dn. 8 kwietnia 2000 roku w Bardzie, osiągnąwszy wiek 79 lat.


Requiescant in pace. Amen

09.04
In Congregatione

O. Stanisław Bafia (1945-2023)
Gliczarów Dolny - Tuchów (77)



O. Stanisław Bafia C.SS.R.
O. Stanisław Bafia C.SS.R. urodził się 22 listopada 1945 roku w Gliczarowie Dolnym, w rodzinie góralskiej Jana i Karoliny zd. Rzepka. Szkołę podstawową w Gliczarowie Górnym ukończył w czerwcu 1959 roku. Dwie pierwsze klasy liceum ogólnokształcącego odbył w juwenacie redemptorystów w Toruniu, którego działalność została zakończona postanowieniem władz komunistycznych w 1961 roku. Dalsze dwie klasy kończył więc w Liceum Ogólnokształcącym im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu. Po zdaniu matury w lipcu 1963 roku wstąpił do Zgromadzenia Redemptorystów. Pierwsze śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1964 roku, zaś śluby wieczyste 7 lutego 1970 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1970 z rąk ks. bpa Jerzego Ablewicza. Następnie do 1976 roku pracował jako duszpasterz w Krakowie, studiując równocześnie liturgikę w Instytucie Liturgicznym przy Wydziale Teologii w Krakowie. Po uzyskaniu absolutorium w 1976 roku został skierowany na studia filozofii na KUL w Lublinie. W ramach studiów doktoranckich rozpoczął badania nad metafizyką uprawianą w XII-wiecznej szkole katedralnej w Chartres. Po skończeniu studiów, w 1981 roku podjął pracę w WSD Redemptorystów w Tuchowie, pełniąc – oprócz pracy dydaktycznej – funkcje m.in. dyrektora studiów czy wicerektora. W 1986 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii filozofii, a następnie został skierowany do Monachium, gdzie kontynuował pracę badawczą. W latach 1993-1997 był redaktorem naczelnym kwartalnika „Homo Dei”. W lutym 1999 roku uzyskał habilitację na Wydziale Filozoficznym KUL. Od roku akademickiego 1999-2000 był adiunktem na Wydziale Filozoficznym PAT w Krakowie (dziś UPJPII), zaś od roku akademickiego 2001-2002 pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Wydziale Teologii UWM w Olsztynie. Ponadto, oprócz zajęć dydaktycznych w WSD Redemptorystów w Tuchowie (1981-1990) oraz w Krakowie (1990-1998), wykładał różne dyscypliny filozoficzne w kilku krakowskich seminariach duchownych. Po przejściu na emeryturę, przez kilka lat pracował również w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie. Od 2020 roku mieszkał we wspólnocie redemptorystów przy Sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej, znosząc cierpliwie trudy choroby. Przeżywszy 77 lat, zmarł w Tuchowie, w Niedzielę Wielkanocną 9 kwietnia 2023 roku, w 59 roku życia zakonnego i 53 roku posługi kapłańsko-misyjnej.



Requiescant in pace. Amen

10.04
In Congregatione
O. Teodor W. Wojciechowicz, Benonita (1784-1817)
Chełmno - Chełmża (33)




O. Walenty Teodor Wojciechowicz, ur. 11 lutego 1784 roku w Chełmnie. Profesję zakonną złożył w 1802 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1806 roku. W szkole przy klasztorze św. Benona uczył matematyki i fizyki, a w seminarium teologii i filozofii. Opiekował się chorymi w wojskowych szpitalach francuskich. W roku 1808 wraz z innymi Benonitami został wywieziony do Kostrzyna. Stamtąd udał się do Chełmna. Pracował jako nauczyciel oraz rektor w Akademii Chełmińskiej. Był proboszczem w Chełmży. Zmarł 10 kwietnia 1817 roku w Chełmży, w wieku 33 lat.


Requiescant in pace. Amen

11.04
In Congregatione
Br. Ildefons - Jan Milczuk (1865-1944)
Lipsko - Warszawa
(78)


Br. Ildefons - Jan Milczuk CSSR
Br. Ildefons - Jan Milczuk, ur. 15 lipca 1865 roku w miejscowości Lipsko, w diecezji lubelskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1894 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Tuchowie, Mościskach i w Krakowie. Pracował jako kucharz i infirmarz, otaczając chorych troskliwą opieką. Był szczerze przywiązany do Zgromadzenia, odznaczał się usłużnością i pobożnością. Zmarł w Warszawie, w dn. 11 kwietnia 1944 roku, w wieku 78 lat.


Requiescant in pace. Amen

12.04
In Congregatione
O. Ludwik Frąś (1901-1953)
Uście Solne - Kraków
(51)


O. Ludwik Frąś CSSR
O. Ludwik Frąś, ur. 16 sierpnia 1901 roku w Uściu Solnym, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1919 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 18 lipca 1926 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Krakowie i w Toruniu. Studiował historię i geografię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie  otrzymał tytuł doktora filozofii. Był wykładowcą w Juwenacie w Toruniu i rektorem w Wilnie. Pełnił obowiązki przełożonego i proboszcza w Bardzie. Był prowincjałem w latach 1947-1953. Na każdym stanowisku, jakie piastował, pociągał innych swą dobrocią. Odznaczał się rozwagą, roztropnością i pogodą ducha. Zmarł 12 kwietnia 1953 roku w Krakowie, przeżywszy 51 lat.



Requiescant in pace. Amen

13.04
In Congregatione
Czesław Osika, oblat C.SS.R. (2.11.2017)
ur. 04.12.1944 Tuchów
zm. 13.04.2018 Lubaszowa (74)

Spoczywa w Tuchowie



Oblat CSSR Czeslaw Osika
Czesław Osika, oblat Zgromadzenia Redemptorystów, zmarł w Lubaszowej 13 kwietnia 2019 roku, w wieku 74 lat. Urodził się 4 grudnia 1944 roku w Tuchowie. Miał trzech braci i jedną siostrę. W dn. 28 kwietnia 1968 roku, w kaplicy domu nowicjatu w Lubaszowej, zawarł ślub kościelny z Krystyną, z domu Szczepańską. Wychowali razem 4 córki i 2 synów. Mieli 10 wnuczek i 2 wnuków. Należąc do tradycyjnych rodzin katolickich, starali się przekazać chrześcijańskie wartości swoim dzieciom i wnukom. Czesław od dziecka związany był z redemptorystami. Jego ojciec był jednym z budowniczych obecnego domu nowicjatu w Lubaszowej. Jako młody chłopak, pomagając w budowie, nawiązał wiele przyjaźni z ówczesnymi klerykami. Po ukończeniu szkoły wyjechał do Krakowa, gdzie pracował przez 2 lata jako kucharz w klasztorze redemptorystów przy ul. Zamoyskiego 56. Od 1964 roku odbywał dwuletnią zasadniczą służbę wojskową w 62 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Poznaniu. Przyszły Oblat Zgromadzenia, od 1984 roku był zaangażowany w budowę kościoła św. Gerarda w Lubaszowej, udzielając się w „Komitecie budowy kościoła”, a po powstaniu parafii – w Radzie Parafialnej. Przez 8 lat w domu Czesława odbywały się lekcje religii. Od powstania parafii w 1999 roku był też kościelnym, pomagając proboszczom w obsłudze kościoła i w pracy duszpasterskiej, co przez wiele lat czynił honorowo, a często z innymi członkami rodziny w sposób przekraczający zwyczajną troskę o kościół. Był też zelatorem żywego różańca. Oprócz zaangażowania w życie parafii związany był również z redemptorystowską wspólnotą zakonną. Często służył wszelką pomocą w różnorakich pracach czy remontach, zawsze z wielkim zaangażowaniem. Dlatego, na prośbę wspólnoty redemptorystów w Lubaszowej, Przełożony Generalny Zgromadzenia Redemptorystów o. Michael Brehl, nadał panu Czesławowi i innym wspólpracownikom klasztoru, honorowy tytuł oblata Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela. Dyplomy wręczył o. Prowincjał Janusz Sok podczas Eucharystii w uroczystość Objawienia Pańskiego, w dn. 6 stycznia 2018 roku. Pan Czesław przez wiele lat walczył z chorobą nowotworową. Częste wizyty w szpitalu, chemioterapie i inne zabiegi znosił w duchu wiary, składając swoje cierpienia dla dobra parafii św. Gerarda i za redemptorystów na Lubaszowej. Zmarł nad ranem w dn. 13 kwietnia 2019 roku, zaopatrzony sakramentami św. i otoczony modlitwą najbliższych. Jego pogrzeb zgromadził niemal całą parafię św. Gerarda. Spoczywa na cmentarzu w Tuchowie.



Requiescant in pace. Amen

14.04
In Congregatione


Benedicamus Domino!



Requiescant in pace. Amen
15.04
In Congregatione

Bp Ignacy Łobos, oblat C.SS.R. (28.01.1889)
ur. 16.08.1827 Drohobycz
zm. 15.04.1900 Tarnów (72)
O. Antoni Grabe (1875-1954)
Białorzeka - Zamość
(79)



O. Antoni Grabe, ur. 5 lutego 1875 roku w Białorzece, w diecezji chełmińskiej. Profesję zakonną złożył 3 września 1898 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 sierpnia 1902 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Maksymówce, Tuchowie i w Toruniu. Oddał Prowincji szczególne zasługi jako lektor w Studentacie i Juwenacie. Pełnił posługę ministra w różnych klasztorach. Był też przełożonym w Paczkowie. Zmarł w dn. 15 kwietnia 1954 roku w Zamościu, w wieku 79 lat.


Requiescant in pace. Amen

16.04
In Congregatione
Br. kl. Franciszek Zasadni (ur. 16.04.1924)
Zasadne - Warszawa 1944
(20)


Br. kl. Franciszek Zasadni
Br. kl. Franciszek Zasadni, ur. 16 kwietnia 1924 roku w Zasadnem, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1943 roku. Rozpoczęty w Łomnicy nowicjat musiał przerwać z rozkazu policji niemieckiej. Udał się do domu rodzinnego. Nie zerwał jednak łączności ze Zgromadzeniem. W jesieni 1942 roku wysłano go do Warszawy, by tam ukończył nowicjat. Był zawsze wesoły i uśmiechnięty. Został zamordowany przez Niemców w dn. 6 sierpnia 1944 roku w Warszawie, w wieku zaledwie 20 lat.


Requiescant in pace. Amen

17.04
In Congregatione
O. Zygmunt Ober (1881-1925)
Radomicko - Kościana
(43)
Abp Włodzimierz Jasiński, oblat C.SS.R. (21.05.1947)
ur. 12.06.1873 Włocławek
zm. 17.04.1965 Tuchów (91)
Spoczywa w Łodzi
O. Stanisław Odroniec (1948-2022)
Sechna - Szczecin
(74)




O. Zygmunt Ober CSSR
O. Zygmunt Ober, ur. 3 grudnia 1881 roku w Radomicku, w archidiecezji poznańskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1902 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 lipca 1907 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Mościskach, Warszawie i w Toruniu. Był lektorem w Juwenacie w Tuchowie, a także sanitariuszem w czasie Pierwszej Wojny Światowej. Miał wielkie zdolności do malarstwa i rzeźbiarstwa. Był życzliwy, sympatyczny i lubiany przez otoczenie. Zmarł w dn. 17 kwietnia 1925 roku w Kościanie, w wieku 43 lat.


Abp Włodzimierz Jasiński (1873-1965)

Po wybuchu II wojny światowej stanął na czele Komitetu Społecznego Niesienia Pomocy Żołnierzom i ich Rodzinom. Aresztowany w dn. 6 maja 1941 roku, został wywieziony najpierw do Szczawina, a następnie do Biecza koło Jasła i osadzony w klasztorze Ojców Reformatów. Będąc na wygnaniu zarządzał diecezją korespondencyjnie. W dn. 20 grudnia 1946 roku papież Pius XII, przychylając się do prośby bpa Jasińskiego, zwolnił go z obowiązków biskupa diecezji łódzkiej, mianując go arcybiskupem Dryzypary. Resztę życia przeżył w klasztorze ojców redemptorystów w Tuchowie (1946-1965). Wyświęcił wielu redemptorystów na kapłanów. Zmarł 17 kwietnia 1965 roku w wieku 91 lat i został pochowany na cmentarzu tuchowskim. W dn. 10 marca 1968 roku przeniesiono jego ciało do Łodzi, do krypty biskupów łódzkich (ks. Paweł Kłys).

O. Stanisław Odroniec C.SS.R.
O. Stanisław Odroniec urodził się 22 marca 1948 roku w Sechnej k. Limanowej (diecezja tarnowska) w rodzinie Jana i Józefy z domu Rosiek. Szkołę podstawową ukończył w rodzinnej miejscowości, a następnie uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. W. Orkana w Limanowej. Po zdaniu egzaminu maturalnego, w 1967 roku został przyjęty do Zgromadzenia Redemptorystów. Pierwszą profesję zakonną złożył w dn. 15 sierpnia 1968 roku, a śluby wieczyste w dn. 2 lutego 1974 roku. Po ukończeniu formacji zakonnej i studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie, przyjął święcenia kapłańskie w dn. 13 czerwca 1974 roku z rąk bpa Jerzego Ablewicza. Po święceniach został skierowany do Tirocinium misyjnego w Toruniu (1974-1975). Następnie podjął pracę jako misjonarz w Elblągu (1975-1978). Gdy na początku 1978 roku pojawiła się możliwość wyjazdu na nową placówkę redemptorystów w Boliwii, natychmiast zgłosił swoja kandydaturę, motywując to tym, że jedynym jego „pragnieniem w życiu była praca misyjna poza krajem”. W 1979 roku, jako jeden z pierwszych trzech redemptorystów polskich, udał się do Boliwii, gdzie lata pracował przez wiele lat jako misjonarz. Od 2002 roku posługiwał na placówkach misyjnych redemptorystów w Tupiza, Tarija i Cochabamba (Boliwia) jako przełożony domu i proboszcz. Następnie w latach 2002-2006 pełnił posługę wikariusza parafii pw. Świętego Zbawiciela w Santa Cruz. Był też dyrektorem katolickiego radia, współpracował z EWTN, największa katolicką platformą medialną w USA. Po powrocie do Polski w 2007 roku, posługiwał najpierw we wspólnocie w Bielsku-Białej, gdzie był administratorem domu i kapelanem sióstr redemptorystek. W latach 2011-2015 był przełożonym domu zakonnego i rektorem kościoła św. Mikołaja w Zamościu. Od 2015 roku pracował w Szczecinie, gdzie pomagał w duszpasterstwie miejscowym. Odszedł do Domu Ojca w noc Zmartwychwstania Pańskiego, w dn. 17 kwietnia 2022 roku w Szczecinie, w wieku 74 lat. W redemptorystowskiej konsekracji zakonnej przeżył 54 lata, a 48 lat w posłudze kapłańskiej.


Requiescant in pace. Amen
18.04
In Congregatione
Hr. Julia Pusłowska, oblatka C.SS.R. (8.12.1884)
ur. 1818 (z domu Lubecka)
zm. 18.04.1888 Paryż (Père-Lachaise)
O. Jan Gerard Fyrnys (1932-1992)
Gliwice - Resistencia
(59)
O. Franciszek Brzoskowski (1913-2012)
Więckowe - Tuchów
(99)


O. Jan Fyrnys CSSR
O. Jan Gerard Fyrnys, ur. 23 grudnia 1932 roku w Gliwicach, w rodzinie Ślązaka i Eduvigs Graciadei, z pochodzenia Włoszki. Profesję zakonną złożył 5 sierpnia 1950 roku, a  30 czerwca 1957 roku przyjął święcenia kapłańskie. Rok po święceniach wyjechał do Niemiec, a stamtąd do Argentyny, gdzie oddał się posłudze misyjnej jako misjonarz, a także proboszcz, najpierw w Resistencia (1959-1979), a następnie w Margarita Belén (1979-1992). Ubóstwo i bieda tego kraju zmieniły jego wstępne wyobrażenie o pracy misyjnej. Trzeba było stworzyć wiele podstawowych struktur. Stąd też próbował zorganizować niższe seminarium, by troszczyć się o powołania kapłańskie i zakonne. Jednak brak środków na utrzymanie tegoż seminarium uniemożliwiły jego prawidłowe funkcjonowanie, a w konsekwencji zadecydowały o jego zamknięciu. Przyczynił się również do ukończenia budowy domu prowincjalnego w Argentynie. Dzięki jego staraniom powstało w Resistencia Centrum Opieki Społecznej, szkoła dla upośledzonych, szkoła nauki pisania na maszynie, szkoła szycia i haftowania. W Margarita Belén założył nawet cegielnię, pragnąc pomagać najbiedniejszym w nabywaniu materiałów budowlanych. Poszerzył też kościół parafialny, zbudował salkę katechetyczną, a nawet nabył karetkę pogotowia na uposażenie sali pierwszej pomocy. Wyjeżdżając na wakacje do Niemiec organizował systematyczne zbiórki na potrzeby misji. Zmarł w Resistencia, w dn. 18 kwietnia 1992 roku, w wieku 59 lat. Spoczywa, jak pragnął, pośród ubogich swej wspólnoty w Margarita Belén. Zapisał się w historii naszej misji (E. Szopiński, Misja polskich redemptorystów w Argentynie, Rzym 2001; Z.A. Judycki, Polscy duchowni w świecie: słownik biograficzny, Kielce 2008, s. 100).

O. Franciszek Brzoskowski CSSR
O. Franciszek Brzoskowski, ur. 29 marca 1913 roku w Więckowach, w diecezji chełmińskiej. Profesję zakonną złożył 8 września 1937 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 14 czerwca 1942 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Tuchowie, Kielcach (Karczówka), Krakowie, Wrocławiu, Braniewie, Warszawie, Toruniu i w Gdyni. Przez wiele lat był prefektem tirocinium misyjno-pastoralnego, członkiem Prowincjalnego Sekretariatu Misji Krajowych oraz radnym w Zarządzie Prowincji. Całe życie zakonne o. Franciszka było wiernym i gorliwym wypełnianiem redemptorystowskiego charyzmatu: iść za Chrystusem Odkupicielem, głosząc Dobrą Nowinę ludziom ubogim i opuszczonym. Czynił to chętnie, głosząc z zaangażowaniem i skutecznością misje i rekolekcje. Wiele ze swoich umiejętności i zapału potrafił przekazać młodemu pokoleniu redemptorystów, czy to jako prefekt Tirocinium, czy też po ojcowsku wprowadzając młodych współbraci w misyjną pracę. Zmarł 18 kwietnia 2012 roku w Tuchowie, w sędziwym wieku 99 lat. Został pochowany w Gdyni.



Requiescant in pace. Amen

19.04
In Congregatione
O. Ludwik (Luis) Kazimierczak (1936-2022)
Rusinowo - Quilmes
(86)



O. Ludwik - Luis Kazimierczak C.SS.R.
O. Ludwik - Luis - Kazimierczak urodził się w dn. 28 grudnia 1936 roku w Rusinowie k. Rypina (diecezja chełmińska), w rodzinie Ludwika i Marii z domu Pieńkos-Bieńkowskiej. Pierwsze lata okupacji spędził z rodzicami w powiecie konińskim, a następnie rodzina przeniosła się do Nietkowa w powiecie zielonogórskim, gdzie kontynuował naukę na poziomie szkoły podstawowej. Redemptorystów poznał, gdy wraz z rodzicami przeprowadził się do Ułowa na Pomorzu, skąd uczęszczali na nabożeństwa do kościoła w nieodległym Braniewie. Po ukończeniu siódmej klasy szkoły podstawowej wstąpił do juwenatu redemptorystów w Toruniu. Pierwszą profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1953 roku w Łomnicy-Zdroju, zaś profesję wieczystą 2 sierpnia 1958 roku w Tuchowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 26 czerwca 1960 roku z rąk abpa Włodzimierza Jasińskiego w Tuchowie. Po święceniach kapłańskich ukończył Tirocinium misyjne w Krakowie (1960-1961). Następnie pracował przez kilka lat jako misjonarz we Wrocławiu (1961-1964) i w Toruniu (1964-1966). W 1966 roku, wraz z o. Ignacym Brewką, wyjechał do Argentyny. Tam pełnił posługę w różnych placówkach misyjnych: Resistencia, Anatuya, Posadas. Był przełożonym wspólnoty, a także przełożonym wyższym tamtejszej Wiceprowincji Resistencia. W latach 2003-2005 był wikariuszem w parafii Virgen de Lurdes w Quilmes. Następnie pracował w La Plata, gdzie był m.in. spowiednikiem i kierownikiem duchowym w Seminarium „Santisimo Redentor”. Ostatnie lata życia spędził w Quilmes jako wikariusz. Zmarł 19 kwietnia 2022 roku, po 56 latach owocnej pracy na misjach w Argentynie. Odszedł do Pana w wieku 86 lat, przeżywszy w Zgromadzeniu Redemptorystów 69 lat, z których 62 w misyjnej posłudze kapłańskiej. Spoczywa w Quilmes.


Requiescant in pace. Amen

20.04
In Congregatione
Br. Antoni Zygadło (1888-1962)
Brzozowa - Wrocław
(73)
O. Aleksander Kałużewski (1906-1980)
Warszawa - Kraków
(74)


Br. Antoni Zygadlo CSSR
Br. Antoni Zygadło, ur. 15 lipca 1888 roku w Brzozowej, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1914 roku. Pełnił zakonną posługę we wspólnotach w Mościskach, Krakowie, Tuchowie i Warszawie. Powołany do wojska podczas pierwszej wojny światowej, brał udział w walkach na froncie pod Kraśnikiem i Lublinem. Powrócił do życia w Zgromadzeniu po zakończeniu działań wojennych, w 1918 roku. We wspólnotach był krawcem, opiekował się chorymi, a w Tuchowie m.in. ks. arcybiskupem Włodzimierzem Jasińskim (lata 1946-1965). Zmarł 20 kwietnia 1962 roku. we Wrocławiu, w wieku 73 lat.

O. Aleksander Kaluzewski CSSR
O. Aleksander Kałużewski, ur. 14 lutego 1906 roku w Warszawie. Profesję zakonną złożył w dn. 2 sierpnia 1928 roku, a w dn. 13 sierpnia 1933 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował apostolsko we wspólnotach w Mościskach, Krakowie i w Łomnicy. Był socjuszem nowicjatu, dyrektorem juwenatu, prefektem studentatu oraz przełożonym wspólnoty. Druga wojna światowa zastała go w Mościskach, gdzie został aresztowany i wywieziony do Sambora. Po powrocie do Ojczyzny pełnił posługę we wspólnotach w Łomnicy i w Krakowie. Pozostawił pamięć człowieka wysokiej kultury i wzorowej postawy zakonnej. Zmarł 20 kwietnia 1980 roku w Krakowie, przeżywszy 74 lata.



Requiescant in pace. Amen

21.04
In Congregatione
O. Stanisław Michałek (1873-1898)
Sufczyn - Tuchów (25)


O. Stanislaw Michalek CSSR
O. Stanisław Michałek, ur. 16 stycznia 1873 roku w Sufczynie, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 8 lipca 1896 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 grudnia 1896 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Mościskach i w Tuchowie. W swoim krótkim życiu dążył do osobistej świętości, ale także szczerze zabiegał o zbawienie tych, do których został posłany. Był obdarzony nadzwyczajnymi przymiotami umysłu i serca. Odznaczał się wielką gorliwością o zbawienie wierzących. Zmarł 21 kwietnia 1898 roku w Tuchowie, w wieku 25 lat.



Requiescant in pace. Amen

22.04
In Congregatione
Abp Leon Wałęga (1859-1933)
Moszczenica - Tuchów (74)

Prof. Jan Sajdak, oblat C.SS.R. (16.08.1929)
ur. 26.02.1882 Burzyn
zm. 22.04.1967 Poznań (85)



Abp Leon Wałęga (1859-1933)
Moszczenica - Tuchów (74)


Bp tarnowski Leon Wałęga
Abp Leon Wałega,
Biskup Tarnowski
"Maria, succurre"
25.03.1859 - 22.04.1933
Moszczenica - Tuchów (74)
Wielki czciciel i koronator
Cudownego Obrazu Matki Bożej Tuchowskiej
Promotor powołań kapłańskich
za wsawiennictwem MB Tuchowskiej


Matka Boska Tuchowska
Stryj brata Zygmunta Wałęgi, redemptorysty




Requiescant in pace. Amen

23.04
In Congregatione
O. Józef Göbel, Benonita (1778-1820)
Bożęcin - Zbarzew (41)



O. Józef Göbel, ur. 20 lipca 1778 roku w Bożęcinie na Śląsku. Profesję zakonną złożył w 1803 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1807 roku. Uczył języka niemieckiego w szkołach benońskich. Wraz z innymi Benonitami został wywieziony do Kostrzyna. Pracował jako wikariusz w Poniecu w diecezji poznańskiej oraz jako administrator i proboszcz w Zbarzewie. Zmarł w Zbarzewie 23 kwietnia 1820 roku, w wieku 41 lat.


Requiescant in pace. Amen

24.04
In Congregatione
O. Wenanty Wilkosz (1935-2005)
Borów - Zabrze/Zamość
(69)
O. Władysław Ziober (1924-2012)
Rzadkowice - Przemyśl/Mościska
(87)
O. Zdzisław Bogumił Kamiński - Padre Carlos (1954-2017)
Toruń - Salvador, Brazylia
(62)



O. Wenanty Wilkosz, ur. 13 grudnia 1935 roku w Borowie, w diecezji lubelskiej. Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1959 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 19 lipca 1964 roku. Pełnił kapłańsko-misyjną posługę w Zamościu, Bardzie Śląskim, Głogowie, Makarowcach i Repli na Białorusi. Był misjonarzem, rekolekcjonistą, ekonomem, a także administratorem parafii. Ostatnie lata jego życia naznaczone były różnymi dolegliwościami, które przyspieszyły jego śmierć. Zmarł 24 kwietnia 2005 roku w szpitalu w Zabrzu, w wieku 69 lat. Został pochowany w Zamościu.

O. Wladyslaw Ziober CSSR
O. Władysław Ziober, ur. 3 sierpnia 1924 roku w Rzadkowicach, w archidiecezji lwowskiej. Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1946 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1953 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Bardzie, Zamościu, Szczecinku i Mościskach, gdzie doprowadził do koronacji obrazu MBNP. Był rektorem, a także proboszczem. Odznaczał się zdolnościami artystycznymi. Był cenionym spowiednikiem dla świeckich, sióstr zakonnych i kapłanów, wzorowym zakonnikiem i mężem modlitwy. Zmarł 24 kwietnia 2012 roku w szpitalu w Przemyślu, w wieku 87 lat. Spoczywa w Mościskach.

O. Zdzislaw B. Kaminski CSSR
O. Zdzisław Bogumił Kamiński, ur. 13 grudnia 1954 roku w Toruniu. Wstąpił do Zgromadzenia Redemptorystów w 1976 roku. Pierwsze śluby zakonne złożył w dn. 2 lutego 1978 roku. Ukończywszy studia w WSD Redemptorystów w Tuchowie przyjął tam święcenia kapłańskie 5 czerwca 1983 roku z rąk ks. bpa Piotra Bednarczyka. Ukończył tirocinium homiletyczno-pastoralne w Toruniu (1983-1984). Następnie przez 2 lata pracował w Gliwicach jako misjonarz i rekolekcjonista. Po kilkumiesięcznym  kursie misyjnym w Leuven przybył do Brazylii (7.05.1986). Wkrótce został posłany do Rzymu, gdzie studiował teologię duchowości (licencjat 1989) oraz teologię moralną. Po powrocie do Brazylii pełnił funkcję prefekta studentatu teologii (1990-1991), a następnie był proboszczem i przełożonym wspólnoty redemptorystów w Senhor do Bonfim. Równocześnie podjął wykłady z teologii na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Katolickiego w Senhor do Bonfim. W następnych latach był wikariuszem generalnym miejscowej diecezji, wikariuszem przełożonego Wiceprowincji Bahia, proboszczem parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Salwadorze (1993-97), kustoszem sanktuarium Dobrego Pasterza z Groty w Bom Jesus da Lapa (1997-2002), kustoszem sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Rzymie (2002-2003), przełożonym wspólnoty św. Łazarza w Salwadorze (2003-2005), prefektem studentatu teologii w Salwadorze (2005-2006), przełożonym wspólnoty i proboszczem parafii w Bom Jesus da Lapa (2006-2008), prefektem aspirantatu w Bom Jesus da Lapa (2009-2010), przełożony wspolnoty i kustoszem sanktuarium Matki Bożej Wspomożycielki  w Arraial d’Ajuda (2011-2012), a od 2013 roku. duszpasterzem parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Salwadorze. Przez wiele lat był członkiem Rady Wiceprowincji Bahia (1998-2001, 2004-2007). O. Zdzisław Bogumił Kamiński, Padre Carols w Brazylii, zmarł w dniu 24 kwietnia 2017 roku w Szpitalu Jorge Valente w Salwadorze, w wieku 62 lat, w 40 roku życia zakonnego. W kapłaństwie przeżył prawie 34 lata. Spoczywa wraz z innymi współbraćmi na cmentarzu w Bom Jesus da Lapa.
Bom Jesus da Lapa :: Santa Luzia :: Nossa Senhora da Soledade



Requiescant in pace. Amen

25.04
In Congregatione
O. Wojciech Witkowski (1868-1929)
Poznań - Kraków
(61)


O. Wojciech Witkowski CSSR
O. Wojciech Witkowski, ur. 23 kwietnia 1868 roku w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 czerwca 1896 roku. Zrzekłszy się probostwa w Chojnie, wstąpił do Zgromadzenia. Profesję zakonną złożył 8 grudnia 1906 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Mościskach, a w Tuchowie pełnił też obowiązki ekonoma. Był sumienny i dokładny. Odznaczał się szczególnie cnotą posłuszeństwa. Zmarł 25 kwietnia 1929 roku w Krakowie, w wieku 61 lat i tu został pochowany.


26.04

S. Alfonsus et Mater Boni Cosilii
Mater Boni Consilii, Memoria XXVI Aprilis

Matka Boza Nieustajacej Pomocy, Rzym
Regina Misericordiae in Urbe, via Merulana
Mater De Perpetuo Succursu
ab XXVI Aprilis MDCCCLXVI



Requiescant in pace. Amen
In Congregatione
Johann Donauer, oblat C.SS.R. (08.12.2012)
ur. 4.07.1932 - zm. 26.04.2022 - Pilsach (89)


Johann Donauer
Johann Donauer (04.07.1932 - 26.04.2022), wraz z żoną Leokadią, zostali przyjęci do grona Oblatów Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela w dn. 6 maja 2013 roku. Leokadia zmarła w dn. 16 stycznia 2022 roku, a Johann w dn. 26 kwietnia 2022 roku, w wieku 89 lat. Byli nieocenioną parą darczyńców w Neumarkt, ale też uczynili wiele dla krajów misyjnych. Redemptorystom w Polsce pomogli między innymi w budowie domu zakonnego w Rowach. Zapisali się we wdzięczniej pamięci wielu. Spoczywają w Pilsach.



Requiescant in pace. Amen

27.04
In Congregatione
Br. Michał Rojek (1887-1927)
Brzozów - Toruń
(39)
Bronisława Łuczko, oblatka C.SS.R. (2.02.1910)
ur. 1857 (z d. Klimecka)
zm. 27.04.1928 Kraków (28)
Br. Andrzej - Józef Hala (1898-1980)
Niagryna - Głogów
(81)



Br. Michał Rojek, ur. 4 lipca 1887 roku w Brzozowie, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 2 sierpnia 1910 roku. Pełnił zakonną posługę w Maksymówce i w Toruniu. Pracował jako szewc i furtian. Przez trzy lata był na froncie rumuńskim podczas Pierwszej Wojny Światowej. Był cichy, pracowity, usłużny i zdany na wolę Bożą, zwłaszcza w ostatnich dniach swego życia. Zmarł 27 kwietnia 1927 roku w Toruniu, w wieku 39 lat.


Br. Andrzej - Józef Hala, ur. 22 września 1898 roku w Niagrynie, w diecezji lwowskiej. Profesję zakonną złożył 25 listopada 1919 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Tuchowie, Warszawie i w Głogowie. Był ogrodnikiem i zakrystianinem. Odznaczał się pracowitością i pobożnością. Był zawsze uprzejmy, grzeczny i kulturalny. Zmarł 27 kwietnia 1980 roku i został pochowany w Głogowie, osiągnąwszy wiek 81 lat.


Requiescant in pace. Amen

28.04
In Congregatione
O. Gerard Siwek (1938-2015)
Joniny - Kraków
(76)
O. Henryk Smólski (1930-2023)
Rypiny - Bom Jesus da Lapa (93)


O. Gerard Siwek CSSR
O. Gerard Siwek, ur. 31 grudnia 1938 roku w Joninach koło Ryglic, w diecezji tarnowskiej. Profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1955 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w dn. 1 lipca 1962 roku. Pełnił kapłańsko-misyjną posługę w Toruniu, Wrocławiu, Szczecinku, Krakowie, Warszawie i w Tuchowie. Posługiwał szczególnie jako misjonarz i rekolekcjonista. Ukończył studia teologiczne z zakresu homiletyki w Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytet Kardynała S. Wyszyńskiego) w Warszawie (UKSW), uzyskując stopień doktora teologii w 1982 roku. Habilitował się w 2000 roku na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (dziś Papieski Uniwersytet św. Jana Pawła II). W latach 1973-1988 kierował Tirocinium pastoralnym Prowincji. Pełnił funkcję radnego, wikariusza prowincjała oraz przełożonego w Krakowie. Był współzałożycielem, a w latach 1988-1990 kierownikiem Studium Homiletycznego w Instytucie Liturgicznym ówczesnej PAT w Krakowie. Był współtwórcą i redaktorem naczelnym serii wydawniczej Redemptoris Missio (1991-2001), a także członkiem redakcji Przeglądu Pastoralno-Homiletycznego (1999-2001). Od 1987 roku wykładał homiletykę na PAT w Krakowie. Od 1990 roku aż do śmierci był wykładowcą homiletyki w WSD Redemptorystów w Tuchowie, a od 2001 roku adiunktem w Katedrze Komunikacji Religijnej krakowskiej PAT. Od 2003 roku był członkiem Rady Programowej kwartalnika Homo Dei oraz pełnił funkcję eksperta homiletycznego serii pomocy homiletycznych Homilie i kazania na każdy dzień. „Duc in altum”. Od 2005 roku był członkiem Rady Naukowej Studiów Pastoralnych, Rocznika Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Systematycznie publikował homilie i artykuły w kwartalniku teologiczno-pastoralnym Homo Dei i różnych periodykach homiletycznych, m.in.: Materiały homiletyczne, Biblioteka Kaznodziejska, Współczesna Ambona. Wydał kilkanaście książek i opublikował w sumie ponad 400 artykułów, recenzji i homilii. Zmarł 28 kwietnia 2015 roku w szpitalu w Krakowie w wieku 76 lat. Spoczywa w Tuchowie.


O. Henryk Smólski C.SS.R.
O. Henryk Smólski urodził się w Rypinie, obecna diecezja płocka, w dn. 17 stycznia 1930 roku. Jego rodzice, Józef i Stanisława, wychowali ośmioro dzieci – sześciu synów i dwie córki. Dzieciństwo i wczesny wiek młodzieńczy Henryka, podobnie jak całego jego pokolenia w Polsce, były naznaczone katastrofą drugiej wojny światowej (1939-1945). Henryk rozpoczął naukę w szkole podstawowej przed wojną, nie mogąc jej jednak ukończyć, gdyż mając kilkanaście lat, musiał podjąć niewolniczą pracę dla „Wielkiej Rzeszy”. Dopiero po wojnie mógł dokończyć szkołę podstawową i rozpocząć edukację gimnazjalną. Podczas całej tej tragicznej sytuacji wojennej i nowego porządku komunistycznego po wojnie, w sercu Henryka kiełkowało powołanie kapłańskie. Zaraz po wojnie, w roku 1946, redemptoryści po wieloletniej przerwie zdołali otworzyć juwenat (niższe seminarium) w Toruniu, w okrojonym przez komunistów gmachu seminaryjnym. Mieszkający w niedalekim Rypinie, Henryk dowiedział się o tym i w roku 1948 zgłosił się i został przyjęty do juwenatu, by kontynuować naukę, przygotowując się do przyjęcia wymarzonego sakramentu kapłaństwa. W 1950 roku wstąpił do Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, a pierwsze śluby zakonne złożył w dn. 2 sierpnia 1951 roku. Po studiach filozoficznych i teologicznych w WSD Redemptorystów w Tuchowie otrzymał święcenia kapłańskie 6 kwietnia 1958 roku z rąk ks. abpa Włodzimierza Jasińskiego. Został następnie mianowany administratorem parafii w Serbach koło Głogowa, gdzie udało mu się odbudować kościół, zniszczony w czasie II wojny światowej. Po kilku latach pracy w Polsce, poprosił w 1961 roku. o wyjazd na misje do Ameryki Południowej, do Wice-Prowincji Resistencia w Argentynie. Został tu mianowany administratorem parafii Dionisio de Cerqueira, na granicy z Brazylią. Po latach ofiarnej pracy, z racji znajomości także języka portugalskiego, w 1988 roku. dołączył do misji polskich redemptorystów w Bahia, pracując w sanktuarium Bom Jesus da Lapa. Wkrótce, po święceniach o. bpa Czesława Stanuli, dołączył do niego w pracy misyjnej w diecezji Floresta. Został mianowany administratorem parafii św. Józefa w Custódia, która dotąd funkcjonowała bez posługi kapłańskiej. Po kilku latach pracy w Pernambuco został przeniesiony z powrotem do Bahia i zamieszkał ponownie w Bom Jesus da Lapa, pełniąc różne funkcje, m.in. jako współpracownik w duszpasterstwie sanktuarium i parafii, oraz jako ekonom sanktuarium i diecezji. Był także odpowiedzialny za schronisko dla ubogich. Przez ostatnie 10 lat cierpiał na kilka chorób współistniejących, w tym chorobę Alzheimera. Zmarł w dn. 28 kwietnia 2023 roku, w domu zakonnym redemptorystów w Bom Jesus da Lapa. Przeżył 93 lata, z których 73 w życiu zakonnym, a 65 w posłudze kapłańskiej. Praca misyjna w Argentynie i Brazylii objęła ostatnie 62 lata jego ofiarnego życia. Oczekuje na zmartwychwstanie na cmentarzu Najświętszego Serca Pana Jezusa przy kościele Santa Luzia w Bom Jesús da Lapa.



Requiescant in pace. Amen

29.04
In Congregatione

Benedicamus Domino!



Requiescant in pace. Amen

30.04
In Congregatione
O. Stanisław Bieńkowski (1807-1870)
Wrzeszczów - Stróżyska
(62)
O. Józef Drobisz (1853-1894)
Rychwałdek - Mościska
(40)
O. Alojzy Wzorek (1932-2017)
Łękawica - Tuchów
(85)



O. Stanisław Bieńkowski, ur. 5 maja 1807 roku we Wrzeszczowie, w diecezji radomskiej. Profesję zakonną złożył w lipcu 1829 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 2 sierpnia 1835 roku. Należał do wspólnoty domu w Piotrkowicach. Jako kleryk uczył matematyki w szkole parafialnej oraz pełnił obowiązki urzędnika stanu cywilnego. Po zniesieniu domu w Piotrkowicach ukończył nauki teologiczne w seminarium kieleckim. Pracował w duszpastertwie w Busku i Ostrowcach, a w Stróżyskach jako proboszcz. Zmarł w Stróżyskach 30 kwietnia 1870 roku, w wieku 62 lat.


O. Józef Drobisz, ur. 17 lipca 1853 roku w Rychwałdku, w diecezji krakowskiej. Profesję zakonną złożył 16 kwietnia 1883 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 sierpnia 1885 roku. Pełnił redemptystowską posługę w Mościskach, gdzie spoczywa. Był wybitnym kaznodzieją ludowym i niezmordowanym spowiednikiem. Przetłumaczył z języka niemieckiego na polski Książkę misyjną. Zmarł w Mościskach 30 kwietnia 1894 roku, w wieku 40 lat.

O. Alojzy Wzorek CSSR
O. Alojzy Wzorek, ur. 25 kwietnia 1932 roku w Łękawicy, w diecezji tarnowskiej, w rodzinie Józefa i Zofii z domu Stec. W 1945 roku rozpoczął juwenat „z myślą i najszczerszą chęcią zostania kapłanem redemptorystą”. Przyjęty do nowicjatu w Braniewie na początku sierpnia 1949 roku, rok później, w dn. 5 sierpnia 1950 roku złożył pierwsze śluby zakonne w Zgromadzeniu Najświętszego Odkupiciela. Profesję wieczystą złożył 2 sierpnia 1955 roku. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów w Tuchowie, 29 czerwca 1957 roku przyjął święcenia prezbiteratu z rąk ks. abpa Włodzimierza Jasińskiego. Pracował jako duszpasterz w Tuchowie, Elblągu, Wrocławiu i w Tuchowie. Był introwertykiem, odznaczał się dobrymi zdolnościami, lubił muzykę. W jego powołanie wpisało się cierpienie z powodu przeżywanych problemów zdrowotnych, które trapiły go przez bardzo długi czas. Po 85 latach życia zmarł 30 kwietnia 2017 roku w Tuchowie, gdzie jego ciało oczekuje na zmartwychwstanie.
« MARTIUS ÷ MAIUS »

Provincia Varsaviensis Congregationis Sanctissimi Redemptoris
Home :: CSSR News :: Defuncti in CSsR
Polonia / DL